Epifaniczny tom 3 – rozdział 1 – str. 50
Eliasz – typ i antytyp
Antytypiczny Achazjasz dowiedział się od nich o krytyce, jakiej wierni święci Boga poddawali Europę za popełnianie wielkich grzechów w postaci wejścia w wojnę światową i jej prowadzenia. Dowiedział się także od nich, że Jehowa skazał Europę na śmierć w jej niezależnych działaniach narodowych, co czynił przez osłabianie każdego z odnośnych narodów do takiego stopnia, że w celu przetrwania musieli jeszcze bardziej się łączyć (Sof. 3:8), a ceną tego była rezygnacja z niezależnej działalności narodowej (w. 6). Pytanie Achazjasza o człowieka, który wyszedł im na spotkanie i przekazał im takie poselstwo, odpowiada pytaniu, jakie narodowi przywódcy zadawali stronnictwom wojennym: „Jacy ludzie ośmielili się zatrzymać waszego ducha wojny i krytykować nasze dążenia do wojny jako niezgodne z zasadami prawdy, sprawiedliwości i miłości?” Odpowiedź posłańców, że był to człowiek o bujnych włosach przedstawia myśl, że stronnictwo wojenne odpowiedziało, że ci, którzy ich zatrzymali i zganili, byli postrzegani jako mocni (włosy przedstawiają moc, co można zauważyć na przykładzie włosów Samsona) w używaniu Biblii – studenci biblijni. Ich odpowiedź, że był on przepasany skórzanym pasem jest typem myśli, że stronnictwa wojenne opisywały antytypicznego Eliasza jako zajętego służbą karcenia złego postępowania z powodu jego niezgodności z Boskim prawem, a także służbą ogłaszania zbliżania się Królestwa Bożego. To, iż jest to symbolicznym znaczeniem przepasania skórzanym pasem wydaje się wynikać z faktu, że Jan Chrzciciel, którego cała misja polegała na karceniu za złe postępowanie i ogłaszaniu nadejścia Królestwa Bożego, był tak przepasany jako symbol swej szczególnej pracy (Mat. 3:4). Na podstawie opisu posłańców Achazjasz rozpoznał, że tym, który ich zatrzymał i skarcił, był Eliasz. Podobnie europejskie mocarstwa rozpoznały, że karcącym i osądzającym je była ta sama klasa, która przez cały Wiek przekonywała o grzechu, o sprawiedliwości i o przyszłym sądzie (w. 8). Zauważmy, że to działanie antytypicznego Eliasza z innego punktu widzenia częściowo jest przedstawione w antytypicznym