Epifaniczny tom 3 – rozdział 2 – str. 140
Ostatnie pokrewne czynności Eliasza i Elizeusza
typem dosłownego uwięzienia, tak jak ich uderzenie Jordanu w rzeczywistości było drugim, lecz imitowało pierwsze uderzenie Jordanu. Zamiast przechodzić doświadczenie antytypicznego Jana Chrzciciela, przechodzą oni doświadczenia części Kozła Azazela z rąk człowieka na to wyznaczonego. Nasz Bóg zaprawdę postępuje w tajemniczy sposób!
(90) Pozostanie przez Eliasza na ziemi i w jednym przypadku wypełnienie aktywnej służby wiele lat po oddzieleniu od Elizeusza dowodzi, że między rozdzieleniem antytypicznego Eliasza i Elizeusza a zabraniem tego pierwszego z tej ziemi występuje odstęp czasu, w którym antytypiczny Elizeusz dokonuje czynów, których typem był Elizeusz w 2 Księdze Królewskiej. Czynem, o którym mowa, jest wysłanie przez Eliasza, około 8 lat po rozdzieleniu, listu do Jehorama, króla Judy, ostro ganiącego go za jego grzechy i grożącego mu zasłużoną karą od Pana (2Król. 21:12-15). Kary zapisane w wersetach 16 i 17 poprzedzały jego nieuleczalną chorobę, której skutkiem była śmierć po dwuletnim cierpieniu. Wydarzenia, dla których F.H. McGee nie pozostawia żadnego czasu (zapisane w wersetach 16 i 17), prawdopodobnie trwały 2 lata. Musiał upłynąć jakiś czas między wysłaniem listu a początkiem kar z wersetów 16 i 17. List najprawdopodobniej został wysłany około czwartego roku panowania Jehorama, które trwało 8 lat. F.H. McGee przeoczył sformułowania wersetu 18, gdzie występują słowa „po tym wszystkim”, odnoszące się do licznych wydarzeń z wersetów 16 i 17, i zakłada, że choroba nastąpiła natychmiast po nadejściu listu. Określenie długości okresu między rozdzieleniem Eliasza i Elizeusza a nadejściem listu do Jehorama nie jest jednak istotne dla argumentu, jaki prezentujemy. Autor uważa, że okres ten wynosił około 8 lat. Jeśli można udowodnić, że ten list wysłał Eliasz, a nie Elizeusz, to nasza argumentacja zostaje potwierdzona, bez względu na to, jak długa była przerwa między rozdzieleniem a wysłaniem listu. Rozstrzygniemy tę kwestię, a następnie podamy kilka uwag chronologicznych, które dowiodą,