Epifaniczny tom 3 – rozdział 2 – str. 145
Ostatnie pokrewne czynności Eliasza i Elizeusza
panowań zniknie całe zamieszanie. Na potwierdzenie powyższego przedstawiamy co następuje:
(98) Achab zmarł w dwudziestym drugim roku swego panowania, a w osiemnastym roku panowania Jehoszafata (1Król. 16:29; 22:41, 42), ale w siedemnastym roku panowania Jehoszafata, Achab wziął za współregenta swego syna Achazjasza (1Król. 22:51). Ten ostatni zmarł po okresie panowania przez (nieco ponad) dwa lata (1Król. 22:51), a po nim panował jego brat Jehoram, w piątym roku (2Król. 8:16), przed śmiercią Jehoszafata, tj. w dwudziestym pierwszym roku panowania Jehoszafata. Jego brat Achazjasz wziął go jednak za współregenta w osiemnastym roku Jehoszafata (2Król. 3:1), co miało zatem miejsce zaraz po śmierci Achaba. W drugim roku przed rozpoczęciem współregencji Jehorama Jehoszafat wziął swego syna, również Jehorama, za swego współregenta (2Król. 1:17), co zatem miało miejsce w siedemnastym roku Jehoszafata, a więc w tym samym roku, w którym Achab wziął za swego współregenta swego syna Achazjasza, najwyraźniej w czasie przygotowań do wojny z Syrią (1Król. 22). W jedenastym roku Jehorama Izraelskiego (2Król. 9:29) Jehoram Judzki wziął swego własnego syna Achazjasza za współregenta, który zastąpił go w dwunastym roku Jehorama Izraelskiego (2Król. 8:25). To krótkie, a ufamy że zrozumiałe wyjaśnienie, usuwa z tych chronologii cały zamęt i pozorne sprzeczności, które od wieków zastanawiają chronologów.
(99) Jak wykazaliśmy powyżej, Jehoram, król Izraela, został wyłącznym królem w dwudziestym pierwszym roku panowania Jehoszafata. Według 2Król. 1 i 2, oddzielenie Eliasza od Elizeusza nastąpiło po śmierci Achazjasza, brata Jehorama. Rozdzielenie Eliasza i Elizeusza miało zatem miejsce w pewnym czasie (nie wiemy dokładnie kiedy) między początkiem dwudziestego pierwszego a końcem dwudziestego piątego roku panowania Jehoszafata (2Król. 3:6-14). Idąc na dalekie