Epifaniczny tom 3 – rozdział 2 – str. 83
Ostatnie pokrewne czynności Eliasza i Elizeusza
stronie, F.H. McGee mówi braciom, że naszym zdaniem wspólna rozmowa Eliasza i Elizeusza oznacza, że mieli ze sobą spór. To stwierdzenie jest dla nas nowością. Nigdy w ten sposób nie interpretowaliśmy ich wspólnej rozmowy. Wprost przeciwnie, według naszej interpretacji ich rozmowa jest czynnością całkowicie przeciwstawną sporowi. Ten brat postawił słomianego chochoła, by potem go przewrócić. To nieprawdziwe przedstawienie naszego poglądu na wspólną rozmowę Eliasza i Elizeusza jest tylko jednym z wielu, jakie pojawiają się w piśmie tego brata i jakie zostaną wykazane w miarę omawiania naszego tematu. Brat ten słyszał, jak na konwencji w Fort Pitt wyjaśnialiśmy, że marsz i rozmowa Eliasza i Elizeusza przedstawiają harmonię między antytypicznym Eliaszem i Elizeuszem pod pewnymi względami. Wydaje się, że w międzyczasie o tym zapomniał.
(25) Już od lata roku 1915 rozumiemy, że ten marsz i rozmowa przedstawiają harmonijne relacje i współpracę oraz pokojowe dyskutowanie o duchowych tematach przez lud Pana, reprezentowany przez Eliasza i Elizeusza. Co więcej, takie zrozumienie tej sprawy, które autor otrzymał od naszego drogiego Pastora, jest pewnym dowodem na to, że w antytypie zerwanie harmonii między obiema klasami nie nastąpi przed rozdzieleniem, tak jak w typie nie doszło do zerwania istniejącej harmonii między obydwoma prorokami przed ich rozdzieleniem. Na podstawie faktu, że przed rozdzieleniem Eliasza i Elizeusza panowała między nimi harmonia wyciągamy wniosek, że począwszy od lata roku 1917 musimy znajdować się po czasie reprezentowanym w typie przez wspólny marsz i rozmowę Eliasza i Elizeusza. Na początku tamtego lata bowiem wśród ludu Bożego zapanowała wielka dysharmonia, a więc musimy znajdować się w czasie po rozdzieleniu Eliasza i Elizeusza. Zatem podział, jaki nastąpił między ludem Bożym, dzieląc go na dwie grupy po harmonijnym marszu i rozmowie,