Epifaniczny tom 3 – rozdział 2 – str. 87
Ostatnie pokrewne czynności Eliasza i Elizeusza
„ujrzysz” jest tutaj uznawać, ponieważ uznawanie oznacza niekiedy sympatyzowanie i współpracę.
(29) F.H. McGee kwestionuje, że słowo uznawać w znaczeniu sympatyzowania i wzajemnej współpracy jest jednym ze znaczeń hebrajskiego słowa raah, tłumaczonego w tym wersecie jako „ujrzysz”. Także i w tym wydaje się błądzić. To, że wyjaśnienie znaczenia tego słowa w tym wersecie przez „onego Sługę” pozostaje w harmonii z biblijnym zastosowaniem oczywiste jest na podstawie wielu wersetów, z których jednym z najbardziej znamiennych jest Abak 1:13: „Twoje oczy są zbyt czyste, aby mogły patrzeć (raah, uznawać, czyli sympatyzować i współpracować) na zło”. Innym bardzo klarownym przypadkiem jest ten, w którym Elizeusz, z szacunku dla sprawiedliwego Jehoszafata, był skłonny wziąć pod uwagę i uznać podłego Jehorama, jak sam to ujmuje w 2Król. 3:14: „Jako żyje Pan … nie zważałbym na ciebie ani bym na ciebie nie spojrzał (uznał)”. Raah między innymi ma to samo znaczenie w następujących wersetach: 1Sam. 24:15; 1Kron. 17:17; Psalm 66:18; 119:27; 138:6; Izaj. 17:7,8; 26:10; 33:15. Chociaż słowo raah w żadnym z tych wersetów nie jest tłumaczone jako uznawać (słowo to rzeczywiście nigdzie nie występuje w Przekładzie Poprawionym czy Autoryzowanym), w każdym z nich obecna jest idea „uznawania”. To właśnie w tym znaczeniu słowo to dwukrotnie występuje w 2Król. 2:12, jak okaże się w naszych późniejszych rozważaniach.
(30) Powyżej omówiliśmy antytyp wspólnego marszu i rozmowy Eliasza i Elizeusza poza Jordanem, przed ich rozdzieleniem, i dowiedliśmy, że polegał on na ich wzajemnej, jako ludu Bożego, społeczności i pełnej zrozumienia współpracy w służbie i badaniu. Uważamy, że myśl ta jest właściwym wyjaśnieniem typicznego marszu i rozmowy przedstawionych w 2 Król. 2:11. Ponadto, Pan udzielił nam zrozumienia antytypu sugestii Eliasza i odpowiedzi Elizeusza, zapisanych