Epifaniczny tom 3 – rozdział 2 – str. 89
Ostatnie pokrewne czynności Eliasza i Elizeusza
obrazie antytypicznych 9700. Zasadę tę można również zauważyć w obrazie poświęcania kapłaństwa. W czasie poświęcenia i spłodzenia z Ducha wszyscy poświęcający się znajdowali się w Kapłaństwie co do swych nowych stworzeń i w Koźle Pańskim co do swego człowieczeństwa. Jednak ci, którzy później stali się częściowo niewierni (Wielka Kompania) lub całkowicie niewier ni (klasa wtórej śmierci), w skończonym obrazie nie są pokazani w Kapłaństwie ani w Koźle Pańskim. Ilustracje te są wystarczające do udowodnienia, że w typach klasowych chodzi tylko o obraz skończony. Typy przedstawiają więc to, co jest skończonym obrazem z Boskiego punktu widzenia, a nie klasę tymczasowych członków, którzy odpadają od tej klasy. Zasada ta pomoże nam zrozumieć rozważany obecnie antytyp sugestii Eliasza i odpowiedzi Elizeusza, i dlatego została tutaj omówiona.
(32) Odpowiedź Elizeusza (2Król. 2:9), którą poprawnie przetłumaczyliśmy powyżej, była prośbą, by zostać następcą Eliasza jako głównego proroka Bożego wobec Izraela. Pragnął on działu pierworodnego wśród proroków, traktowanych jako synów symbolicznej rodziny (5Moj. 21:17). To uczyniłoby go następcą Eliasza, ponieważ Eliasz był głównym prorokiem Pana wobec Izraela, a Elizeusz – posiadający dział pierworodnego – byłby głównym prorokiem wśród proroków Pana wobec Izraela, tj. prorocy w Izraelu są przedstawieni jako symboliczni synowie swego przywódcy, Eliasza, a jego następca w ten sposób byłby głównym, a więc symbolicznym ojcem pozostałych proroków, cały czas pozostając przy tym (symbolicznym) synem (niższym od) Eliasza. Czyniło go to pierworodnym w rodzinie proroków, i takie też było znaczenie jego prośby. Szczegóły na ten temat zostaną podane później. Teraz powstają pytania: W jaki sposób antytypiczny Eliasz zasugerował, by antytypiczny Elizeusz poprosił go o jakiś dar przed ich rozdzieleniem? W jaki sposób antytypiczny Elizeusz odpowiedział na tę sugestię? Odpowiadamy, że w obydwu