Epifaniczny tom 3 – rozdział 3 – str. 175
Trzy fałszywe poglądy na temat Eliasza i Elizeusza
do Jehorama z Judy, którego żona była córką Izebeli (2Kron. 21:12-15), jest typem czegoś związanego ze strofowaniem przez Jana Heroda i Herodiady. To właśnie w związku z antytypem tego strofowania powinniśmy się spodziewać prześladowań ze strony córek Izebeli, czego typem jest prośba Salome o głowę Jana. Co więcej, używając w ten sposób historii Eliasza w związku z Achazjaszem i jego różnymi posłańcami, całkowicie wypacza on ją, odnosząc do wydarzeń po zniechęceniu zwolenników Towarzystwa z roku 1918, podczas gdy antytyp tej historii miał miejsce między jesienią 1914 a śmiercią naszego Pastora, jak to powyżej wykazaliśmy. Zastosowanie przez niego tej historii zaprzecza chronologicznemu tłu, jakie jego „nowy pogląd” nadaje wydarzeniom, ponieważ zgodnie z jego zastosowaniem antytyp ten ma miejsce po jego rozdzieleniu antytypicznego Eliasza i Elizeusza oraz po doświadczeniu Eliasza z trąbą powietrzną, podczas gdy powinno ono poprzedzać te antytypy, jak dowodzą tego ta historia i bieg wydarzeń. Jakże silne złudzenie go ogarnęło, że ma na koncie takie pomyłki!
Następnie (str. 245, szpalta 2, ak. 1) pozwala on sobie na pewne niejasne uwagi na temat różnych spraw związanych z typami w ogólności oraz na temat pewnych możliwości antytypu trąby powietrznej. Na jego pierwszą uwagę odpowiadamy, że jeśli Eliasz i Elizeusz rzeczywiście byli typem tej samej klasy, nie było potrzeby wprowadzania Elizeusza jako od wielu lat działającego w związku z Eliaszem. Zauważamy dalej, że Eliasz równie łatwo mógłby zostać użyty do wykonania tego, co uczynił Elizeusz po ich rozdzieleniu, tak jak do uczynienia tych rzeczy użyty został Elizeusz. Co takiego niemożliwego było w tym, by jedna osoba została wykorzystana do wykonania tych dwóch grup rzeczy, skoro nie były one wykonywane w tym samym czasie, jeśli – jak się twierdzi – obydwaj są typem tej samej klasy? Zgadzamy się, że dobrą rzeczą jest dostrzeganie różnych obrazów, tak aby ich nie mylić. Dodajemy, że powinny one być tak odróżniane, by nie mylić