Epifaniczny tom 3 – rozdział 5 – str. 290
Wcześniejsze niezależne działania Elizeusza
także, że zwykle nie dzieje się tak w ich antytypach. Najczęściej następne akty antytypiczne rozpoczynają się, zanim dobiegną końca te poprzednie. Jest to prawdziwe w odniesieniu do antytypu, jaki właśnie przedstawiamy. W typie pokój został ukończony, zanim Elizeusz poprosił Gehaziego, by zawołał Szunamitkę. W antytypie natomiast pokój ten był w trakcie budowania, gdy miało miejsce wezwanie antytypicznej Szunamitki. Oczywiście antytypiczny Elizeusz już używał wówczas władz symbolizowanych przez pokój, chociaż wtedy nie należały one do niego tak jednoznacznie, jak miało to miejsce później. Jego słowa do Gehaziego, by zawołał Szunamitkę, przedstawiają antytypicznego Elizeusza, który polecił J.F.R., by w ten sposób zawołał zwolenników Towarzystwa, którzy udzielali tak pełnego poparcia antytypicznemu Elizeuszowi, co miało miejsce na konwencjach, gdzie pytano ich, jaka może być ich nagroda. Wezwanie to zostało więc wystosowane przez J.F.R., przede wszystkim na serii konwencji rozpoczynających się w Bostonie w dniach 1-5 sierpnia, a kończących się w Cincinnati w dniach 4-7 października, gdzie miały być wskazane nagrody. Po drugie, J.F.R. wystosował to wezwanie przez Strażnicę oraz pielgrzymów (w. 12). Odpowiedź Szunamitki na to wezwanie reprezentuje zwolenników Towarzystwa słuchających oferty nagrody na tych konwencjach oraz czytających odnośne słowa w Strażnicach i słuchających odnośnych wykładów pielgrzymów. Tak jak Elizeusz najpierw wyraził ocenę dla uprzejmości Szunamitki (w. 13), tak antytypiczny Elizeusz wyraził ocenę dla poparcia udzielonego przez zwolenników Towarzystwa. Jego pytanie: „Co można dla ciebie uczynić?” jest typem wysiłków antytypicznego Elizeusza, zmierzających do dowiedzenia się od popierających zwolenników Towarzystwa, co chcieliby uzyskać w nagrodę. Jego pytanie: „Czy można wstawić się za tobą do króla lub do dowódcy wojsk?” wydaje się odnosić do oferty antytypicznego Elizeusza uzyskania od urzędników cywilnych (króla) lub wojskowych (dowódcy wojsk) zwolnienia z poboru dla braci, jako obdżektorów [osób