Epifaniczny tom 3 – rozdział 6 – str. 335
Późniejsze niezależne działania Elizeusza
Przez swych różnych przedstawicieli (wysłał do niego posłańca) antytypiczny Elizeusz powiedział antytypicznemu Naamanowi, że aby pokonać odrazę jego antytypicznego trądu, którą dawały mu odczuć narody chrześcijaństwa, musi on całkowicie (siedem razy) zanurzyć się w dobrych łaskach narodów chrześcijaństwa (Jordanu), przez mówienie i działanie z należnym szacunkiem i taktem, w przeciwieństwie do wcześniejszego potępiania, szorstkości i braku szacunku. Innymi słowy, przez pełne życzliwości obracanie się wśród chrześcijańskich narodów oraz służenie im w duchu Pana miał on pozbyć się nieczystości, która czyniła go nieprzyjemnym dla konserwatywnej opinii publicznej, jak również miał rozwinąć charakter, który miał uczynić go pomocnym dla nich, a także uleczyć go z jego złych cech (twoje ciało wróci do zdrowia i będziesz czysty).
(6) Wersety 11, 12 pokazują skutki dystansu Elizeusza na Naamana, a zatem zapowiadają reakcję walczących radykalnych przywódców Towarzystwa na lekarstwo antytypicznego Elizeusza. Ci radykalni walczący przywódcy, z poczuciem mniejszego lub większego mniemania o sobie – częściowo w wyniku pychy, a częściowo na podstawie świadomości ich pozycji i osiągnięć – oburzyli się na brak służalczości ze strony antytypicznego Elizeusza, zamanifestowanej przez to, że nie spełnił ich oczekiwań i nie zajął się nimi bezpośrednio (wyjdzie, stanie przede mną; w. 11), lecz przez pośrednika (posłańca); rozgniewali się i zaniechali starań (oburzył się odchodząc). Bardzo oburzyło ich to, że antytypiczny Elizeusz nie dokonał nad nimi publicznej demonstracji ich uleczenia (stanie przede mną, wezwie imienia Pana, Boga swojego, podniesie [dosłownie: przesunie w górę i w dół, tak jak lecący ptak porusza swymi skrzydłami] swoją rękę nad chorym miejscem i usunie trąd). Wyrażenie „nad chorym miejscem” dowodzi, że trąd Naamana nie pokrywał całego ciała, co symbolizowałoby deprawację Adamową (3Moj. 13:12,13), lecz był miejscowy, co jest typem nieczystości Wielkiej Kompanii (3Moj. 13, 14). To, że antytypiczny Elizeusz doradzał pełne (siedem razy) życzliwości obracanie się wśród konserwatystów,