Epifaniczny tom 3 – rozdział 6 – str. 365
Późniejsze niezależne działania Elizeusza
tak konserwatywny świat pracy popiera sprzymierzoną Europę i autokratyczną Amerykę przeciwko syndykalistycznym Rosjanom. Ten związek sprzymierzonej Europy, autokratycznej Ameryki pomocnej dla Europy oraz konserwatywnego świata pracy nie pozwolił syndykalistycznym Rosjanom zająć głównej pozycji w Europie, tak jak Jehoram, Achazjasz i Jehu nie pozwolili Chazaelowi zająć Ramot w Gilead. Zranienie Jehorama przez Chazaela jest typem powojennych ran, jakie syndykalistyczni Rosjanie zadali sprzymierzonej Europie. Jezreel, miejsce zamieszkania Achaba w zabronionym związku małżeńskim z pogańską Izebel, jest typem europejskiej unii oraz współpracy państwa z kościołem. Udanie się Jehorama do Jezreel na leczenie przedstawia sprzymierzoną Europę, szukającą uzdrowienia przez zbliżanie się do Kościoła rzymskokatolickiego i praktyczne porozumienie z nim, co przez ostatnie 15 lat z jednej strony jest w toku, podczas gdy z drugiej strony różne europejskie państwa (Włochy, Hiszpania, Litwa, Niemcy, itp.) jedzą jego ciało. Achazjasz odwiedzający rannego Jehorama reprezentuje autokratyczną Amerykę przyłączającą się do praktycznego sojuszu z Rzymem i równocześnie udzielającą pomocy zranionej sprzymierzonej Europie, np. przez redukcję długu i odsetek, pożyczki, rady, w znacznym stopniu przymykanie oka na niespłacanie długów przez europejskie narody itp. Posłanie przez Elizeusza syna prorockiego, by namaścił Jehu reprezentuje zwolenników Towarzystwa, którzy swym poselstwem na temat upadku w czasie armagedonu kleru, władców i arystokratów pobudzali, szczególnie pewnych sympatyzujących, skrycie działających przedstawicieli świata pracy, którzy zajmowali się odnośnymi spotkaniami, rozmowami radiowymi, wykładami i literaturą zwolenników Towarzystwa, do instruowania i zachęcania konserwatywnego świata pracy do buntu (namaszczenie Jehu do buntu przeciw Jehoramowi) przeciwko sprzymierzonej Europie. Namaszczenie to dobiegło końca.
(30) Jesteśmy w posiadaniu pewnych faktów dowodzących, że konserwatywny świat pracy nie tylko został namaszczony – przygotowany przez pouczenie i zachęty – do buntu,