Epifaniczny tom 3 – rozdział 7 – str. 397
Świadectwo piramidy na temat Eliasza i Elizeusza
linii posadzki do jej punktu przecięcia się z pionową linią ściany południowej podana jest jako 68 cali. Ten punkt przecięcia doprowadza nas do daty 16 września 1914, która zgodnie z faktami i Pismem Świętym nie jest końcem obecności Kościoła na ziemi, lecz końcem dzieła żęcia i spładzania. Na str. 79 (str. 67 w nowym wydaniu) brat Edgar wykazuje, że spód stopnia wyznacza czas około października 1846. Chociaż data ta jest datą początku Obrazu, punkt u spodu stopnia nie może wskazywać na działalność Obrazu, którego powstanie nie jest częścią symboliki Wielkiej Galerii, odnoszącej się do wysokiego powołania. Działanie Obrazu należy bowiem do poziomego korytarza prowadzącego do Dołu. Na co on więc wskazuje? Zanim odpowiemy na to pytanie bezpośrednio, chcemy zauważyć, że musi on reprezentować czas jakiegoś wydarzenia dotyczącego jednostek, które kroczyły wąską drogą. Pozostawiając na razie to pytanie bez odpowiedzi, zauważmy najpierw, jaką datę otrzymamy, jeśli – odchodząc nieco od kąta wznoszącej się linii posadzki – zmierzymy przez stopień od jego spodu do miejsca, w którym pionowa linia południowej ściany przecina poziomą linię posadzki prowadzącej do Pokoju Króla. Ta linia, rzutowana przez stopień, jest przeciwprostokątną trójkąta prostokątnego, którego bokami są front stopnia (36 cali) oraz wierzch stopnia (61 cali). Tak więc suma kwadratów tych dwóch boków równa się kwadratowi tej przeciwprostokątnej. Zatem 36 x 36 = 1296, a 61 x 61 = 3721. Ich suma to 5017, co jest kwadratem linii od spodu stopnia do miejsca, gdzie pionowa linia południowej ściany Wielkiej Galerii przecina poziomą linię posadzki prowadzącej do Pokoju Króla. Natomiast ta pionowa linia, rzutowana przez posadzkę, styka się z rzutem prawdziwej wznoszącej się linii posadzki kilka cali bezpośrednio pod powyższym przecięciem. Jeśli wyciągniemy pierwiastek kwadratowy z 5017, okaże się, iż wynosi on 70,83078, co sprowadzone do cali piramidalnych równa się 70,75995, tj. 703/4 roku, które po dodaniu 3/4 roku, symbolizowanego przez 3/4 cala do rzutu linii posadzki Komnaty Króla, równe jest 711/2 roku. Po dodaniu tego do daty około października 1846, symbolizowanej u spodu stopnia, daje to nam czas około kwietnia 1918: 18453/4 + 711/2 = 19171/4 tj. kwiecień roku 1918. Właśnie ta data została podana jako koniec żęcia i spładzania z Ducha przez przywódców Towarzystwa, br. Olsona i innych. Ponieważ jej miejsce w Piramidzie uzyskuje się przez odejście od prawdziwego kąta wznoszącej się linii posadzki, symbolika Piramidy sugeruje, że data ta (około kwietnia roku 1918), wyznaczona w tym punkcie, powstaje w wyniku zejścia z wąskiej drogi prawdy i sprawiedliwości, a więc musiała być uzyskana boczną drogą błędu i grzechu. Fakt, iż znajduje się ona bezpośrednio na linii pionowej, biegnącej od południowej ściany Wielkiej Galerii do punktu przecięcia się z prawdziwą wznoszącą się linią posadzki, rzutowaną przez stopień, w symbolice Piramidy dowodzi, że grzesznicy i błądziciele, schodzący z wąskiej drogi, mieli twierdzić, iż reprezentuje ona to, co w rzeczywistości przedstawione jest bezpośrednio poniżej