Epifaniczny tom 4 – rozdział 1 – str. 38
Epifania Biblii
(33) Wypełnienie się trzeciego proroctwa znaków, tj. rozdzielenie społeczeństwa ludzkiego na klasy radykałów i konserwatystów dowodzi, że znajdujemy się w Epifanii. Przed wojną światową wyraźnie odczuwalna była przynależność klasowa i konflikty. Zagrożenia związane z wojną zaleczyły te podziały w każdym kraju, dopóki przez objawianie w pierwszym i drugim uderzeniu Jordanu świadomość klasowa i tarcia nie tylko powróciły, lecz nawet znacznie się wzmogły. W wyniku tego nad całym światem w powietrzu wisi groźba powstania mas w rewolucji i anarchii przeciwko klasom. Antytypiczny Jordan jest zatem podzielony. A to – opisane przed chwilą dzieło – jest dziełem Epifanii, ponieważ rozpoczęła się ona w roku 1914, po wybuchu wojny światowej, która jest pierwszą częścią czasu ucisku – czasu Epifanii. Podział społeczeństwa na klasę konserwatystów i radykałów jest więc dowodem, iż znajdujemy się w okresie Epifanii.
(34) Działalność antytypicznego Jehu i Hazaela dowodzi, że jesteśmy w Epifanii. W E 3, roz. VI, wykazaliśmy już, że Jehu reprezentuje bardziej konserwatywne grupy świata pracy – tych, którzy doprowadzą do wielkiego symbolicznego trzęsienia ziemi, a Hazael jest typem bardziej radykalnych grup świata pracy – tych, którzy wprowadzili syndykalizm. Wykazaliśmy również, że przed symbolicznym trzęsieniem ziemi antytypiczny Jehu udzieli poparcia obecnym rządom, antytypicznemu Joramowi Izraelskiemu, przeciwko antytypicznemu Hazaelowi (2Król. 8:28, 29; 9:14, 15). Rozumiemy, że właśnie te trzy stronnictwa są wymienione jako trzy części wielkiego miasta (Obj. 16:19). Stwierdzamy, że organizacje świata pracy, takie jak Amerykańska Federacja Związkowa oraz Europejska Partia Socjaldemokratyczna, walczą w obronie obecnego porządku, a przeciwko I.W.W. [Industrial Workers of the World (organizacja związkowa Przemysłowi Pracownicy Świata –– przypis tł.)], syndykalistom i anarchistom. Prędzej czy później zostaną one jednak ogarnięte rewolucją. Ich istnienie jako stronnictwa,