Epifaniczny tom 4 – rozdział 1 – str. 39
Epifania Biblii
a także istnienie syndykalistów itp. jako stronnictwa, jak również istnienie stronnictwa rządowego dowodzi, że znajdujemy się w czasie po antytypicznym rozdzieleniu Eliasza od Elizeusza, a więc znajdujemy się w Epifanii, ponieważ antytypiczny Jehu i Hazael działają po namaszczeniu ich przez Elizeusza, oddzielonego już od antytypicznego Eliasza.
(35) Pojawienie się Młodocianych Godnych to kolejny dowód, że znajdujemy się w Epifanii. Młodociani Godni mogli być objawieni jako klasa dopiero po 16 września 1914, kiedy to do Ciała Chrystusowego wszedł ostatni jego członek, ponieważ nikt poświęcający się po tym czasie nie może być nowym stworzeniem. Zatem poświęcający się od tego czasu mieli być Młodocianymi Godnymi. Obraz Gedeona pokazuje, że po przejściu przez Jordan antytypicznego Gedeona i jego trzystu wojowników (Sędz. 7:25-8:1), tj. po roku 1916, Młodociani Godni (pokazani w typie przez ludzi z Efraima po pierwszej bitwie Gedeona, która była typem konfliktu między prawdą a błędem od jesieni 1914 do jesieni 1916) mieli narzekać, że nie należą do wysokiego powołania, tj. że nie otrzymali sposobności udziału w tym, w czym uczestniczyli wszyscy mający udział w wysokim powołaniu – uderzeniu Jordanu, wykonywaniu wyroku, tj. uczestniczeniu w antytypicznej pierwszej bitwie Gedeona. Narzekania te są coraz częściej słyszane od wielu lat, tj. od chwili ogłoszenia przez nas, że drzwi wejścia do wysokiego powołania są zamknięte. Ponieważ objawienie Młodocianych Godnych, jak wskazuje na to typ Gedeona, jest dziełem Epifanii, musimy się w niej znajdować, gdyż oni są właśnie teraz objawiani.
(36) Objawienie „onego złego sługi” to kolejny dowód, że znajdujemy się w Epifanii. Pismo Święte dowodzi, że on Sługa miał kierować dziełem i dobrami Pana przez cały okres żęcia i pokłosia (Łuk. 12:44; Ezech. 9:11). Pismo Święte wskazuje również, że po zakończeniu się jego służby (Mat. 24:45-47) „on zły sługa” miał przejąć kontrolę nad pracą (Mat. 24:48-51).