Epifaniczny tom 4 – rozdział 1 – str. 42
Epifania Biblii
dużego stopnia, który przedstawia 24 września 1846, mierzona przez ten stopień do punktu przecięcia się wierzchu tego stopnia z pionową linią południowej ściany Wielkiej Galerii, co jest odległością przekraczającą nieco 70 ¾ cali piramidalnych. W tak pokazanym dniu – 27 czerwca 1917 (E 3, roz. VII) – klasa Elizeusza zaczęła być objawiana w swym przedstawicielu, jako odrębna i różna od klasy Eliasza w jej przedstawicielu. W czasie następnych 9 miesięcy, tzn. do 27 marca 1918, dnia Paschy, klasa ta jako całość okazała się i działała jawnie – została objawiona. Te dziewięć miesięcy pokazane jest w odległości od tego punktu przecięcia do przedłużenia linii posadzki Pokoju Króla. Skoro to objawienie jest dziełem Epifanii, jak potwierdza to Piramida, musimy znajdować się w Epifanii. Jak można zauważyć, każdy z dziesięciu dotychczas przytoczonych dowodów wiąże się z objawianiem, epiphaneia, a więc dobrze pasuje do Epifanii. Na innym miejscu podane są dodatkowe dowody faktu, że jesteśmy w Epifanii. Jednak powyższych dziesięć punktów wystarczająco potwierdza naszą naukę w tej kwestii. Polecamy je uwadze naszych drogich czytelników; niech wszystkim nam Pan pobłogosławi ich rozważanie. Błogosławieństwo takie będzie oznaczać właściwą ocenę dla prawd, objawień i dzieła Epifanii, a także pozwoli zrozumieć, że Pan pragnie, aby prawdy Epifanii były przedstawiane, objawienia Epifanii – dokonywane, a dzieło Epifanii – realizowane. Ci, którzy nie dostrzegają okresu Epifanii, upadną z powodu jej nauk, objawień i dzieł, natomiast pozostali ostoją się wśród nich, oświadczając: „Boże Wszechmogący, prawdziwe i sprawiedliwe są sądy twoje”!
(41) Pragniemy teraz rozważyć błąd Dawn na ten temat. W numerze The Dawn z kwietnia 1937 znajduje się pokrętna odpowiedź na pytanie na temat Paruzji, Epifanii i Apokalipsy. Ponieważ sprawa ta jest bardziej dokładnie omówiona