Epifaniczny tom 4 – rozdział 1 – str. 47
Epifania Biblii
‘Ręka każdego człowieka przeciwko bliźniemu’ będzie mogła zżąć żniwo własnego samolubstwa w anarchii. Epiphaneia nowego Władcy oraz Jego rządy sprawiedliwej zapłaty będą wówczas [podczas okresu] stopniowo dostrzegane. Pełne objawienie, apokalypsis nastąpi pod koniec burzy [a więc epiphaneia, apokalypsis, w użytym tutaj znaczeniu, jako akty rozciągają się na pewien okres, którym jest Epifania], gdy wszystkie serca zostaną upokorzone (str. 21, linia 2). … Abyśmy błędnie nie zrozumieli sprawy dostrzegania parousia Pana, warto zwrócić uwagę na przypowieść o dziesięciu pannach, która najwyraźniej została dana po to, by rzucić na tę sprawę szczególne światło (str.23, dół) … Parousia naszego Pana miała rozpocząć się w październiku 1874 i pokazuje nam rodzaj pracy, jakiej powinniśmy się spodziewać w czasie (okresie) Jego obecności [parousia], poprzedzającym [podkreślenie dodane] Jego pełne objawienie się światu, Jego epiphaneia, apokalypsis (str.35, linia 12) … „Gdy więc delikatnie szepczemy: ‘Oto oblubieniec!’, nie mamy nadziei obudzić świata do wiary w obecność Pana. … Niebawem, we właściwym dla Pana czasie, dowie się o tym – w OKRESIE [wyróżnienie dodane] epiphaneia, apokalypsis Syna człowieczego. Obudzi go wielki hałas czasu ucisku (str.39, ak.1)”.
(44) Oto cytat ze Strażnicy na ten temat: „Biblia wyraźnie odróżnia parousia Chrystusa od Jego epiphaneia przy Jego drugim przyjściu. Słowo parousia znaczy obecność …; słowo epiphaneia znaczy objawienie kogoś już obecnego. … Gdy zakończy się dzieło rozdzielania mądrych panien [z Babilonu, w Paruzji, czasie żęcia], wtedy [wyróżnienie dodane] nastąpi epiphaneia Immanuela, objawienie, okazanie. Innymi słowy, objawienie się Chrystusa światu nastąpi po [wyróżnienie dodane] Jego objawieniu się klasie ‘mądrych panien’” (R-5523, kol. 1, ak.1,2).