Epifaniczny tom 4 – rozdział 1 – str. 68
Epifania Biblii
uważamy, że przyniesie ono błogosławieństwo, pod warunkiem że badania takie będą zajmować drugorzędne miejsce w stosunku do bereańskich badań sześciu tomów i „Cieni Przybytku”, które powinny być głównymi tematami rozważań w zborach.
(65) Poznając epifaniczną prawdę na czasie, głośmy ją, proponując ją wszystkim braciom, a szczególnie tym, którzy są niezadowoleni z korporacyjnego i stowarzyszeniowego rewolucjonizmu przeciwko Pańskim zarządzeniom, statutowi i testamentowi, podanym przez onego Sługę. Tak jak w Paruzji ówczesna prawda była środkiem rozdzielania pszenicy od kąkolu oraz mądrych panien od głupich, tak w Epifanii obecna prawda, pochodząca z Biblii i zgodna z rozumem oraz (najnowszą) historią, jest środkiem rozdzielania dojrzałej pszenicy od niedojrzałej, klasy Eliasza od klasy Elizeusza. Nasze działania wobec rewolucjonistów powinien cechować takt, połączony ze szczerym objawianiem i sprzeciwianiem się ich postępowaniu. W każdym przypadku powinniśmy jednak zakładać, że osoby takie należą do Maluczkiego Stadka i powinniśmy traktować je jako takie, dopóki nie zostanie objawione, że są one rewolucjonistami lub ich stronniczymi i gorliwymi zwolennikami. W ten sposób są one objawiane jako należące do symbolicznego męża, który zabija szóstą bronią ku zabijaniu – rewolucjonizmem; tym samym okazują się jako ci, którzy już nie należą do Maluczkiego Stadka. Bądźmy taktowni, nieskwapliwi, cierpliwi, cisi i łagodni wobec wszystkich, szczególnie wobec tych, którzy dają dowody, iż są członkami Maluczkiego Stadka. Tylko wtedy możemy działać z nie większą niż niezbędna surowością, gdy ci, z którymi mamy do czynienia, jednoznacznie okazują się być częścią szóstego męża z bronią ku zabijaniu, którego postępowanie zmusza wiernych do właściwej biblijnej surowości (Tyt. 1:10-13). Możemy głosić prawdę Epifanii słowem mówionym, przez organizowanie spotkań, w czasie których jest ona wyjaśniana; przez zapraszanie na nie szczególnie ludu prawdy; przez rozpowszechnianie jej literatury; przez nadsyłanie do redakcji Teraźniejszej Prawdy nazwisk i adresów ludu prawdy na oddzielnych listach,