Epifaniczny tom 4 – rozdział 2 – str. 98
Ogólne uwagi na temat Wielkiej Kompanii
i Epifanii, czyli duchowa prawda wyborcza oraz słudzy stosujący ją do rozwijania Maluczkiego Stadka i Wielkiej Kompanii. Lecz ktoś może zapytać, czy to nie Jakub jest typem sług stosujących taką prawdę do tych dwóch klas? Odpowiadamy, że Jakub przedstawia sług prawdy w ich funkcji rozpoczęcia antytypicznych ruchów Józefa i Beniamina, lecz słudzy, którzy karmili te klasy po takim rozpoczęciu, są w typie pokazani w Racheli, gdyż ojciec spładza dzieci, a matka je rodzi, karmi i wychowuje. Dlatego rozumiemy, że matka w 3Moj. 12 przedstawia to samo, co Rachela przy końcu Wieku. Wersety 6-8 dowodzą, że słudzy stosujący prawdę do rozwijania obydwu duchowych klas pod koniec Wieku także wchodzą w antytyp tej niewiasty, ponieważ za prawdę nie dokonuje się pojednania, które jest dokonywane za braki jej sług, gdyż oni tego potrzebują.
(13) Wykazaliśmy już, że gdy obydwie te klasy są kontrastowane, Maluczkie Stadko jest czasami przedstawiane przez dziecko płci męskiej, a Wielka Kompania przez dziecko płci żeńskiej. Członkowie Maluczkiego Stadka są też nazywani synami Jehowy (Jan 1:12; 1Jana 3:1, 2), podczas gdy członkowie Wielkiej Kompanii – córkami Jehowy oraz Jego służebnicami (2Kor. 6:18; Joela 2:29). Zgodnie z typami, Aaron i Miriam (4Moj. 12:1-16) mogą być przywołani jako dowody tego faktu. Rozumiemy zatem, że chłopiec z 3Moj. 12:2 przedstawia Maluczkie Stadko w Paruzji, a dziewczynka z 3Moj. 12:5 – Wielką Kompanię w Paruzji i Epifanii. Podobny typ, pokazujący razem te dwie klasy w tym czasie, to Eliasz i Elizeusz przychodzący razem do Gilgal (1874), Betel (1878), Jerycha (1881), Jordanu (1914) i za Jordan (1916-1917) (R-5772, kol. 2). Należy zauważyć, że w przypadku urodzenia syna pełne oczyszczenie matki wymagało 40 dni (3Moj. 12:2, 4; por. z Łuk. 2:21-24), natomiast w przypadku urodzenia córki pełne oczyszczenie matki wymagało 80 dni (3Moj. 12:5).