Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 165

Kozioł Azazela

[dosłownie: przyprowadzi bliżej] kozła żywego [Azazela]”. To wyrażenie wydaje się oznaczać, że Aaron wziął tego kozła do ręki, by użyć go w związku z usługą pojednania przed Panem. W ten sposób miała mu być okazana szczególna uwaga przez Najwyższego Kapłana. Od tej pory Jego usługiwanie miało być głównie skierowane wobec niego w interesie ludu przed Panem, aż do zakończenia tego usługiwania. Oznaczało to również, że miał on coś uczynić w związku z tym usługiwaniem. Dlatego obraz ten przedstawia ogólną zmianę działalności Najwyższego Kapłana Świata. W antytypie oznacza to, że w tym czasie Najwyższy Kapłan miał rozpocząć pracę nie tyle w interesie Maluczkiego Stadka, co w interesie Wielkiej Kompanii, dla ostatecznej korzyści świata. Praca taka wymagała, by Najwyższy Kapłan zwrócił szczególną uwagę na sprawy mniej lub bardziej związane z Wielką Kompanią, jej potrzebami i interesami. Dla dobra świata konieczne było, by coraz wyraźniej pokazywał On tę klasę, w szczególny sposób używając jej i służąc jej przed Panem; wszystko to miało być korzystne dla Wielkiej Kompanii, a ostatecznie dla świata.

      (18) Jakimi działaniami Najwyższy Kapłan w antytypie przyprowadził bliżej tych, którzy są pokazani w koźle żywym? Pierwszym było to, które wyprowadziło z Babilonu znaczną liczbę klasy Lota. Wydaje się, że w dużej mierze stało się to do jesieni 1914, w wyniku intensywnej pracy publicznej rozpoczętej w jesieni 1910 i kontynuowanej szczególnie z Fotodramą, począwszy od stycznia 1914. Do jesieni 1914 do prawdy przyszło wielu z klasy Lota i zaczęło być widocznymi przed Panem. Kolejną rzeczą, która pomagała w „przyprowadzeniu bliżej” antytypicznego żywego Kozła, było zaplanowanie przez Pana trudnych warunków próbujących gorliwość w Kościele od jesieni roku 1914 do jesieni 1916, w wyniku czego okazywało się, że coraz więcej członków tej klasy nie posiada gorliwości, jaka wiernym umożliwiła okazać się

poprzednia stronanastępna strona