Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 169
Kozioł Azazela
Kozioł Azazela? Odpowiadamy, że jest nią świat, a szczególnie nominalny lud Boży. Uczą o tym następujące słowa: „wyznawać będzie [Aaron] nad nim wszystkie nieprawości synów Izraelskich [tych w obozie, którzy są typem nominalnego Izraela duchowego] i wszystkie ich przestępstwa we wszystkich grzechach ich”. Zauważamy, że ostatnie zdanie nie mówi: „wszystkie nieprawości synów Izraelskich i wszystkie ich przestępstwa” i „wszystkie ich grzechy”, lecz: „we wszystkich grzechach ich”. Wydaje się to oznaczać, że mieli oni więcej niż zwykłe grzechy; że w ich grzechach była szczególna wina, o której jest tutaj mowa jako o nieprawościach i przestępstwach w ich grzechach. W Ps. 107:17 Izrael i jego złe postępowanie jest opisane następująco: „Szaleni z powodu przestępstwa swego [odrzucenia Chrystusa] i z powodu nieprawości swoich [grzechów przeciwko Przymierzu Zakonu] utrapieni bywają [od 607 r p.n.e. i od 33 r n.e.]”. Ten tekst daje nam wskazówkę do wersetu, jaki obecnie wyjaśniamy. Pokazuje on, że świadome gwałcenie moralnego prawa i świadome zło popełniane wobec klasy Chrystusa są nieprawościami i przestępstwami antytypicznego Obozu [nominalnego ludu Bożego] w ich wszystkich grzechach. Rozumiemy zatem, że Wielka Kompania dokonuje pojednania za te grzechy przeciwko Boskiemu prawu i Jego świętym, które są grzechami przeciwko wiedzy i zdolności. Celem takich pojednawczych cierpień jest umożliwienie całemu światu zwolnienia od roszczeń sprawiedliwości przeciwko świadomym grzechom, by w ten sposób miał on czystą kartę, z którą będzie mógł rozpocząć korzystanie ze sposobności Tysiąclecia; krew klasy Chrystusa dokonuje bowiem pojednania tylko za grzechy Adamowe.
(22) Synowie Izraela w obozie byli w stanie zorganizowanym, a więc są typem nominalnego ludu Bożego z punktu widzenia jego organizacji, czyli w państwie, kościele, arystokracji i świecie pracy. Zatem rządzący, kler, arystokraci