Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 178
Kozioł Azazela
(35) Pamiętając, że zajęcie się przez Niego tym Kozłem nastąpiło po 16 września 1914, powinniśmy szukać pewnych wydarzeń, które rozpoczęły się w czasie, gdy wyznawanie grzechów było już mniej więcej w połowie zaawansowane, i które zakończyły się po zakończeniu przez Najwyższego Kapłana wyznawania grzechów nad Kozłem. Uważamy, że tymi wydarzeniami były: (1) przygasanie prawdy na temat uprawnień „onego Sługi” odnośnie jego korporacji i różnych zborów przy głównych kwaterach; (2) śmierć naszego drogiego Pastora, który za swego życia jako „on Sługa” – szczególne oko, usta i ręka Pana – kierował ogólną pracą i miał pod swym nadzorem lewickich wodzów, a poprzez nich pozostałych Lewitów (4Moj. 3:32), chociaż przez długi czas byli oni bardzo niespokojni pod jego ograniczeniami, co można zauważyć w Ameryce w doświadczeniach (1) br. Rockwella z jednej strony oraz braci Rutherforda i MacMillana z drugiej strony; jest to też widoczne w przypadku (2) braci Shearna i Crawforda w Anglii z jednej strony oraz br. Hemery’ego z drugiej strony; a także w przypadku (3) br. Sturgeona w Ameryce z jednej strony i br. Holmesa z drugiej. Br. Ritchie również miał swe małe kłopoty z powodu awansowania br. Martina jako dyrektora, wyżej od niego. Byli oni jednak powstrzymywani, dopóki Pan nie zakończył ofiary naszego Pastora przez jego śmierć, która całkowicie odwiązała drugi węzeł, gdy uzyskali oni wolność działania, jakiej wcześniej nie posiadali. To powolne umieranie pokazane jest w odwiązywaniu przez Najwyższego Kapłana drugiego węzła Kozła Azazela. Kroki podjęte w Wielkiej Brytanii w celu odebrania naszemu drogiemu Pastorowi kontroli nad (1) I.B.S.A. oraz (2) Przybytkiem i umieszczenia jej w brytyjskich rękach są antytypem niektórych szarpnięć Kozła w trakcie jego odwiązywania, gdy stopniowo narastały fałszywe poglądy odnośnie władz naszego Pastora w odniesieniu do jego trzech korporacji oraz zborów przy różnych głównych kwaterach Towarzystwa i gdy przez dość długi czas był on