Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 188
też dwulicowości wobec dyrektorów z naszej strony – pozostawiliśmy tych drugich pod wrażeniem, które (podobnie do dwóch uczniów) oni odnieśli, lecz którego my im nie daliśmy: że byli pierwszymi, którzy poinformowali nas o sytuacji w Przybytku. Pan niewątpliwie kierował tą sprawą, by osiągnąć taki efekt.
(45) To przede wszystkim znajomość tej korespondencji, połączona z poczuciem wielkiej odpowiedzialności nałożonej na nas przez nasze pełnomocnictwa, ciążyła na nas tak bardzo, że uniemożliwiły nam wygłoszenie pocieszającej mowy do rodziny Bethel, gdy zostaliśmy o to poproszeni w czasie naszego ostatniego posiłku przed wypłynięciem do Wielkiej Brytanii. W drodze do Wielkiej Brytanii z modlitwą bardzo dokładnie rozważaliśmy brytyjską sytuację. Do 17 listopada, dwa dni przed dotarciem do lądu, w ogólnych zarysach powstał plan naszego postępowania i powróciła nasza zwykła pogoda ducha, ponieważ w pełni wierzyliśmy, że wkrótce będziemy mogli przekonać braci Shearna i Crawforda o ich błędzie i z tego powodu z przyjemnością oczekiwaliśmy roli pojednawcy. Bardzo ich miłowaliśmy – br. Crawforda za obronę przymierzy na początku roku 1909 przed przesiewaczami, gdy światło na ten temat było niewyraźne, a br. Shearna z powodu pomagania braciom powoływanym do wojska pod względem prawnym i w inny sposób. Pamiętając o złej postawie br. Hemery’ego na temat Ślubu i Nowego Przymierza w roku 1908 i 1909, równoważyliśmy jego zło z tamtych lat ze złem br. Shearna odnośnie Przybytku, a właściwe stanowisko br. Hemery’ego na temat Przybytku – z wyżej wspomnianymi dobrymi uczynkami br. Shearna. Tak więc po przybyciu do Anglii byliśmy całkowicie bezstronni w naszej miłości do wszystkich trzech dyrektorów i wiernie staraliśmy się o dobro ich wszystkich. Jak powiedzieliśmy później kongregacji Przybytku, byliśmy bardzo głęboko rozczarowani, że nadzieje, iż nasza wizyta będzie wizytą przyjemnej służby w pomaganiu i pocieszaniu wszystkich braci, nie zostały w pełni zrealizowane w każdym przypadku z powodu niemożliwego do naprawienia postępowania