Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 191
Kozioł Azazela
nie wpadli w ręce człowieka na to wyznaczonego. Dotyczy to też większości zboru w Filadelfii w naszym postępowaniu z braćmi Hirshem i Kittingerem. Uważamy, że będzie tak dalej, aż wszystkie części Kozła Azazela w prawdzie znajdą się w rękach człowieka na to wyznaczonego. Inni członkowie Ciała współpracowali więc z nami pod naszą Głową w prowadzeniu Kozła Azazela do Bramy Dziedzińca, a do oddania Kozła człowiekowi na to wyznaczonego Pan w każdym przypadku najpierw używał nas, a następnie naszych zwolenników.
(48) Wspomniane powyżej fakty dowodzą także, że nowe stworzenia, które straciły korony, są w Ciele Najwyższego Kapłana i mają udział w Jego dziele, dopóki nie zostaną objawione jako Lewici, kiedy to przestają występować jako część Najwyższego Kapłana i w swym człowieczeństwie pokazane są jako część Kozła Azazela. Na przykład, współpracując z nami przeciwko rewolucjonizmowi braci Shearna i Crawforda, Jesse Hemery był jeszcze w Ciele Najwyższego Kapłana; gdy tylko został jednak objawiony jako rewolucjonista, co miało miejsce 1 marca 1917, przestał z nami współpracować, a my – przy współpracy z innymi – pod kierunkiem naszej Głowy zaczęliśmy prowadzić go do Bramy. Tłumaczy to zjawisko, którego przykłady tak często widzieliśmy od jesieni 1916: że bracia, którzy przez pewien czas zajmowali właściwe stanowisko, później popadali w rewolucjonizm. Z pewnością żyjemy w bardzo ważnym czasie! Między innymi to właśnie dlatego, że pewne części Kozła Azazela w prawdzie nie zostały jeszcze doprowadzone do Bramy, nikt nie może być jeszcze pewien, że w skończonym dziele okaże się „więcej niż zwycięzcą”.
(49) Niektórzy pytali, skąd wiemy, że to Najwyższy Kapłan Świata prowadził Kozła do Bramy, skoro typ wyraźnie tego nie stwierdza? Wiemy o tym z trzech powodów: (1) pośrednio dowodzi tego 1Tym. 1:20; 1Kor. 5:3-5, pokazując, że Najwyższy Kapłan w Swych członkach pośrednio oddaje Kozła Azazelowi przez odcięcie go od ich ochronnej opieki, co pośrednio prowadzi do dostania się przez niego w ręce Azazela; (2) ponieważ w czasie całej ceremonii w Dniu Pojednania na dziedzińcu nie