Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 196
Kozioł Azazela
Izaaka Hoskinsa w kierunku Bramy. Zgłoszenie przez nas szeregu wniosków, które zostały przedstawione i przyjęte jakiś czas po godzinie 18 w dniu 22 czerwca 1918 w odniesieniu do centrali, redaktora zarządzającego, wynagrodzeń dla sekretarza i redaktora zarządzającego oraz wydania Sztandaru Biblijnego przed konwencją w Asbury Park – było oddaniem przez nas Izaaka Hoskinsa w ręce człowieka na to wyznaczonego. Poparcie 13 kwietnia 1918 przez większość Komitetu naszego protestu przeciwko uchwale z dnia 23 lutego na temat „doktrynalnego biura rozrachunkowego” było początkiem prowadzenia go do Bramy, a naleganie przez nich, by realizować program z dnia 22 czerwca, pomimo jego sprzeciwu, było oddaniem go 17 lipca człowiekowi na to wyznaczonemu w celu przejścia odpowiednich doświadczeń, które też otrzymał.
(55) Akt prowadzenia wodzów do człowieka na to wyznaczonego pociąga za sobą prowadzenie do niego ich stronniczych zwolenników. Wypełnione fakty wydają się wskazywać, że prowadzenie poszczególnych wodzów wraz z ich zwolennikami do człowieka na to wyznaczonego nie dokonuje się tylko jeden raz w każdym przypadku. Najwyraźniej w każdym ogólnym działaniu rewolucjonizmu wódz i jego zwolennicy w tym działaniu (którzy nie zawsze są tymi samymi osobami w różnych ogólnych aktach) są prowadzeni do Bramy i człowieka na to wyznaczonego tak często, jak często angażują się w ogólne działania rewolucjonizmu. Przez ogólne działanie rozumiemy postępowanie odnośnie jednej zasady, składające się z wielu pojedynczych aktów. Ich całkowita suma stanowi działanie ogólne. Na przykład, wiele aktów wtrącania się J.F.R. do naszej brytyjskiej pracy i jego wiele aktów uzurpowania władzy nad Zarządem stanowi to, co rozumiemy przez działania ogólne. Takie wtrącanie się rozpoczął on najpierw pismem z dnia 2 lutego 1917, a następnie następującym telegramem, który otrzymaliśmy 6 lutego 1917, czyli zanim dotarł do nas jego list z 2 lutego (Przesiewania Żniwa, str. 3, ak. 1): „Niech walczące strony podpiszą uzgodnione stwierdzenie faktów [bracia Shearn i Crawford odmówili] i wyślij to do mojej decyzji”. Ośmielił się to zrobić w przypadku specjalnego przedstawiciela