Epifaniczny tom 4 – rozdział 3 – str. 212
Kozioł Azazela
naprawdę my, którzy przeciwstawialiśmy się temu i zrywaliśmy z tymi rewolucjonistami, zrywaliśmy z nimi społeczność kapłańską. Jakie są formy takiej społeczności, w której nikt inny nie ma udziału? Czyż nie polegają one na wyłącznym korzystaniu z przywilejów antytypicznego Świecznika, Stołu i Ołtarza do kadzenia, gdy Kościół znajduje się w ciele? A skoro tak właśnie jest, czy nie odmawialiśmy uznawania za światło pochodzące z prawdziwego Świecznika urojeń, jakich nauczali wodzowie Towarzystwa? Z pewnością tak! Zatem zrywaliśmy z nimi społeczność kapłańską w odniesieniu do przywilejów związanych z antytypicznym Świecznikiem. Ponadto, czy nie odmawialiśmy przyjmowania dla siebie i do przekazania naszym współkapłanom w celu posilenia się w naszej podroży do nieba tego, co proponują oni jako chleb pokładny, który ich wodzowie przygotowywali jako duchowy pokarm i jako dodatek i wypaczenie prawdziwych „chlebów obecności”? Oczywiście, że tak! Zatem zrywaliśmy z nimi społeczność kapłańską w odniesieniu do przywilejów związanych z antytypicznym Stołem. A czy nie odmawialiśmy uczestniczenia z nimi w bolesnych cierpieniach, jakie dosięgały ich częściowo z powodu ich błędów w interpretacji i złego postępowania i jakie nie były ognistymi doświadczeniami Kapłana, ofiarującego kadzidło przy antytypicznym Złotym Ołtarzu? Zdecydowanie tak! Zatem zrywaliśmy z nimi społeczność kapłańską w odniesieniu do przywilejów należących do Złotego Ołtarza. W oczywisty więc sposób zrywaliśmy z nimi społeczność kapłańską. A czy zrywaliśmy z nimi społeczność braterską? Czyniliśmy to oczywiście dopiero wtedy, gdy wpadli oni w ręce Azazela! Czy jako nowe stworzenia razem z nimi nie korzystamy (w tylu szczegółach, w ilu nie przeszkadzają temu odrzucane przez nich nauki) z tych samych prawd, które oni i my mieliśmy wspólne przed usunięciem ich ze Świątnicy? Czy wraz z nimi nie mamy dostępu do antytypicznej Umywalni, by razem z nimi zmywać nieczystości ciała? I czy razem