Epifaniczny tom 4 – rozdział 4 – str. 274
Trąd – typ i antytyp
(Psalm 69:12; 73:6; Psalm 132:18; Kol. 3:8,9); oraz (3) władze urzędowe (2Moj. 28:2-39; 2 Król. 2:8,14; Izaj. 22:21; Obj. 12:1). W 3Moj. 13:47-59 najwyraźniej nie mają one pierwszego ani drugiego znaczenia, gdyż w obydwu tych znaczeniach – jako łask i wad – zawierają się one w 3 oj. 13:1-44. Dlatego rozumiemy, że odzież w 3Moj.13:47-59 reprezentuje urzędowe władze, a odzież trędowatego reprezentuje urzędowe władze skalane nieczystością Wielkiej Kompanii. Ta konkretna forma nieczystości Wielkiej Kompanii istnieje jako sięganie po władzę i panowanie nad Boskim dziedzictwem przez wodzów. To, że istnieje taka postać nieczystości Wielkiej Kompanii możemy zauważyć na podstawie wielu dosłownych wersetów. Być może klasycznym przykładem tej formy nieczystości Wielkiej Kompanii jest Diotrefes (3Jana 9,10). Jego bezbożne sięganie po władzę i panowanie przejawia się w miłowaniu przez niego pierwszoplanowej pozycji oraz odrzucaniu Jana i innych jako posłańców Pana, zakazywaniu innym przyjmowania ich oraz w wyrzucaniu ze zboru tych, którzy ich przyjmowali. Te akty wskazują również na panowanie nad Boskim dziedzictwem. Zapowiedź Jana, że po swym przybyciu przypomni jego uczynki i złośliwe słowa wskazuje na to, że miał się zająć nim jako utracjuszem korony. 1 Piotra 5:3,4 przestrzega przed panowaniem nad Boskim dziedzictwem jako cechą, która uniemożliwia otrzymanie korony chwały, która nie więdnie, czyli jako cechą prowadzącą do utraty korony. Ostrzeżenia naszego Pana przed nikolaitami (Obj. 2:6,15) jako opanowującymi lud Boży, jako panami nad ludem Bożym, oznaczają, że tacy nie są świętymi zwycięzcami, lecz szatańskimi zwycięzcami nad świętymi oraz nad innymi. To, co Paweł mówi (1Kor. 9:27 – że zostaną usunięci z wysokiego powołania) o nauczycielach, którzy nie kontrolują i nie ujarzmiają ciała, co obejmuje także uleganie pokusie sięgania po władzę i panowania nad Boskim dziedzictwem – oznacza, że te formy zła są nieczystością Wielkiej Kompanii (zob. Komentarze bereańskie). Widzimy więc, że tacy posiadają symboliczny