Epifaniczny tom 4 – rozdział 4 – str. 299
Trąd – typ i antytyp
Usunięcie zaprawy reprezentuje obalenie złych nauk i zarządzeń takiej grupy. Jako ilustrację możemy przytoczyć nasze ostateczne obalenie olsonizmu, w wyniku czego pierwotni zwolennicy Olsona zaniechali swej wiary w niego. Obalenie błędów Towarzystwa w zakresie nauczania i zarządzeń po roku 1920 to kolejny podobny temu przykład. Biblia podaje typ zniszczenia P.B.I., tak jak jest ona zorganizowana w swym statucie (Sędz. 8:17), co ma nastąpić po antytypicznej drugiej bitwie Gedeona. Zauważmy, że to kapłan dokonuje tego burzenia (w. 44-45), co przedstawia fakt, że w antytypie to nasz Pan dokona tej pracy niszczenia (poprzez Swe oko, usta i rękę). Wyniesienie wszystkich materiałów takiego domu poza miasto jest typem wyrzucenia spośród ludu Bożego trzech wyżej wspomnianych składników antytypicznego domu. Porzucenie ich na miejscu nieczystym oznacza, że te antytypiczne rzeczy zostaną przez lud Boży odrzucone jako nieczyste.
(54) Werset 46 zwraca uwagę na kalający wpływ stronniczego popierania sekty Wielkiej Kompanii na tych, którzy są z nią związani. Wejście do trędowatego domu w czasie jego zamknięcia było w Izraelu zabronione, a mogło mieć miejsce tylko wtedy, gdy popełniano rewolucjonizm przeciwko typicznym zarządzeniom Boga. Osoba, która wchodziła do takiego domu w czasie jego zamknięcia, objawiała stronniczą postawę wobec niego. Taki intruz miał być nieczysty do wieczora. Wejście przez niego do takiego domu jest typem związków z taką sektą i oznacza rewolucyjną postawę ze strony antytypu, a rewolucjonizm ten polega na stronniczym popieraniu takiej sekty. Takie poparcie na pewno uczyni człowieka nieczystym, ponieważ uczynki sekciarstwa to gniew, konflikty, zazdrość, uprzedzenie, stronniczość, wrogość, prześladowanie i fałszywe przedstawianie wiernych, aprobowanie niektórych form zła oraz nieuznawanie niektórych dobrych zarysów prawdy i jej zarządzeń. Kiedyś ci przyjaciele uznają, że popełnili to zło,