Epifaniczny tom 4 – rozdział 5 – str. 325
Młodociani Godni
nie będzie się kłaniał. R-2495 kol. 2 tłumaczy natomiast, że obraz przedstawia chrześcijaństwo – bestię i jej obraz – którym pod koniec wieku lud Boży nie będzie się kłaniał. Obydwa zastosowania są logiczne i wierzymy, że prawidłowe. Nie jest przypadkiem, że lud Boży, który pod koniec Wieku nie chce kłaniać się militaryzmowi ani kościelnictwu, reprezentowany jest przez trzech hebrajskich młodzieńców, odmawiających czczenia złotego obrazu. Tych trzech młodzieńców najwyraźniej reprezentuje trzy klasy – Maluczkie Stadko, Wielką Kompanię i Młodocianych Godnych – tych, którzy muszą walczyć z duchem militaryzmu, papizmu i federacjonizmu i którzy odmawiają kłaniania się im, chociaż takie postępowanie sprowadza na nich wielkie cierpienia. Na te trzy klasy, żyjące obok siebie pod sam koniec Wieku, wskazuje nie tylko liczba hebrajskich młodzieńców, lecz także ich imiona: Szadrach (królewski) przywodzi na myśl królewskie kapłaństwo (1Piotra 2:9); Meszach (gość) przypomina tych, którzy są zaproszeni jako goście na wieczerzę wesela Baranka, co jest jednym z dzieł Epifanii (Obj. 19:9); Abed-Nego (sługa proroka) wydaje się sugerować inną klasę, odrębną od pozostałych i szczególnie przeznaczoną na rzecznika Boga.
(13) 2Król. 2:9,10: „Tedy rzekł Elizeusz: Proszę niech będzie dwójnasobny duch twój we mnie. A on [Eliasz] odpowiedział … tak ci się stanie”. Na podstawie faktu, że Pan nie udzieli dwa razy więcej Swego Ducha innym niż Swemu wiernemu Maluczkiemu Stadku, któremu ze Swych wszystkich stworzeń udziela największej jego miary, oczywiste jest, że tłumaczenie „dwójnasobny duch twój we mnie” jest niewłaściwe. Wyrażenie pe shenayim, przetłumaczone tutaj jako dwójnasobny, występuje jedynie w dwóch innych wersetach Starego Testamentu: Zach. 13:8; 5Moj. 21:17. W tym pierwszym przetłumaczone jest jako „dwie części”, tzn. dwie klasy – Maluczkie Stadko i Wielka Kompania (zob. „Komentarze bereańskie”); w tym drugim przetłumaczone jest jako „dwojaka część” [lub „podwójnie”,