Epifaniczny tom 4 – rozdział 5 – str. 343
Młodociani Godni
tego powołując się na (1) doświadczenia Abrahama oraz werset (1Moj. 15:6) go dotyczący (w. 1-3), jako przykład i dowód usprawiedliwienia w Wieku Ewangelii (w. 4, 5); oraz (2) doświadczenie i słowa Dawida (w. 6-8, por. z Psalm 32:1-5) jako przykład i dowód usprawiedliwienia w Wieku Ewangelii. Musi to więc odnosić się do usprawiedliwienia tymczasowego, ponieważ tylko takiego doświadczał Abraham i Dawid. Następnie przechodzi do udowodnienia, że takie tymczasowe usprawiedliwienie w czasie Wieku Ewangelii dotyczy WSZYSTKICH wierzących. Zwracamy szczególną uwagę na wersety 11 i 12, które cytujemy z Diaglotta: „I otrzymał [Abraham] symbol obrzezania jako pieczęć sprawiedliwości [chodzi tutaj o usprawiedliwienie tymczasowe, ponieważ zasługa, która przez przypisanie ożywia usprawiedliwienie, jeszcze nie istniała] z tej wiary, jaką miał w nieobrzezce; aby był [1] OJCEM WSZYSTKICH [poświęconych lub nie] nieobrzezanych [z pogan] WIERZĄCYCH [zatem nie tylko poświęconych wierzących, lecz także niepoświęconych], aby sprawiedliwość [usprawiedliwienie tymczasowe lub ożywione, w zależności od tego, czy dochodziło, czy też nie dochodziło do przypisania za nich zasługi] została im poczytana [„WSZYSTKIM nieobrzezanym WIERZĄCYM”]; oraz [2] ojcem obrzezania [Żydów] nie tylko tym, którzy są z obrzezania [tych Żydów, którzy nie przyjmują Chrystusa], lecz także tym, którzy kroczą śladami [tych Żydów, którzy przyjmując Chrystusa, opuścili wszystko, by podróżować do niebiańskiego Kanaanu, tak jak Abraham opuścił wszystko, by podróżować do ziemskiego Kanaanu] wiary ojca naszego Abrahama, którą miał w nieobrzezaniu”. Tych dwanaście wersetów, a także pozostała część rozdziału, szczególnie wersety 21-24, niewątpliwie potwierdzają działanie usprawiedliwienia tymczasowego w czasie Wieku Ewangelii. Różnica między wiarą wierzącego usprawiedliwionego tymczasowo a wiarą poświęconego wierzącego, między innymi, pokazana jest w języku greckim przez przyimki epi – na [dla wiary wierzącego usprawiedliwionego tymczasowo] oraz eis – do [dla wiary poświęconego wierzącego (angielskie tłumaczenie greckiego eis – into – sugeruje dotarcie