Epifaniczny tom 4 – rozdział 6 – str. 376
Rut – typ i antytyp
oraz ich gromadzenia są kolejno pokazane w typie przez czas żniwa jęczmiennego i pszenicznego oraz ich gromadzenia. Przybycie Noemi i Rut do Betlejem na początku (choć nie na samym początku) żniwa jęczmiennego przedstawia zatem pewnych utracjuszy koron, którzy kiedyś byli w ruchu prawdy Millera, a następnie opuścili go i powrócili do kościoła nominalnego, a teraz (od roku 1878 do 1881) powracali do teraźniejszej prawdy i przyprowadzali ze sobą niespłodzone poświęcone jednostki. Przychodzili więc oni do prawdy w okresie pierwszego wezwania – 1874 do 1881, co było na początku antytypicznego żniwa jęczmiennego. Jak wykazał bowiem nasz Pastor, zupełność pogan weszła w roku 1878 (P 2, 213; por. z 218, 1; 223, 3). Następnie byli oni doświadczani do roku 1881, kiedy to niektóre korony zostały utracone, co sprawiło, że począwszy od roku 1881 konieczne stały się szczególne wezwania, co dowodzi, że w roku 1881 ogólne powołanie całkowicie się zakończyło. Z tego powodu nie było wolnych koron dla klasy Rut, poświęcającej się i przychodzącej do prawdy między rokiem 1878 a 1881. Po tym roku w dalszym ciągu przedstawia ona tych, którzy nie otrzymują koron, ponieważ tak jak wskazuje typ, w antytypie w dalszym ciągu pozostaje ona antytypiczną cudzoziemką w antytypicznej ziemi. Fakty antytypu dowodzą zatem, że pierwszy rozdział Księgi Rut jest typem wydarzeń od roku 1874 do 1881.
(7) Przechodzimy obecnie do krótkiego wyjaśnienia drugiego rozdziału Rut, gdzie przekonamy się, że w antytypie jego wydarzenia biegną od roku 1881 (gdy zaczęło się pokłosie) do roku 1916 (kiedy dobiegło ono końca). Utracjusze koron (w.1) mają naszego Pana jako antytypicznego krewnego – jako antytypicznego Boaza, który jako taki był krewnym antytypicznego Elimelecha. Władza i bogactwo Boaza przedstawiają władzę i bogactwo Baranka, który okazał się godny między innymi odziedziczenia mocy i bogactwa (Obj. 5:12). Gorliwa Rut (w. 2), jako jedna z cudzoziemców w ziemi, dostrzegająca sposobności zbierania pokłosia, jest typem Młodocianych Godnych – gorliwych w prawdzie, lecz niespłodzonych z Ducha, którzy