Epifaniczny tom 4 – rozdział 6 – str. 393
Rut – typ i antytyp
rektorów i redaktorów Towarzystwa w wyżej wspomnianym artykule, lecz także te akty zła, jakie popełnili oni w czasie głosowania na zebraniu udziałowców w dniu 3 stycznia w Pittsburghu. Odeszli oni wtedy od corocznego wybierania członków zarządu Towarzystwa (czyniąc to raz na trzy lata) oraz zrezygnowali z dożywotniego wybierania dyrektorów Towarzystwa (czyniąc ich kadencję trzyletnią), co było rażącym aktem hipokryzji, biorąc pod uwagę ich twierdzenia z lat 1917 i 1918 o corocznym wyborze dyrektorów i członków zarządu jako absolutnym wymogu prawa. Była to nie tylko hipokryzja, lecz chwytanie władzy i chciwość. Antytypiczne utykanie przejawiało się także w późniejszym błędnym postępowaniu i nauczaniu. Tak więc kwestia właściwego prowadzenia tej sprawy została pozostawiona antytypicznemu Boazowi (pozostawienie buta Boazowi).
(20) W przypadku Rut nie jest podane, czy zdjęła ona but i plunęła w twarz krewnego, który nie chciał jej poślubić, by spłodzić potomstwo Machlonowi, jak zalecał to typ (5Moj.25:9). Stało się tak dlatego, że okoliczności były całkowicie nietypowe, ponieważ cała transakcja była prowadzona przez Boaza zamiast Rut, i to pod jej nieobecność, podczas gdy w typie to wdowa miała występować w tej transakcji razem ze starszymi. Natomiast w przypadku najbliższego krewnego Rut w typie i antytypie but został zdjęty i doszło do antytypicznego plunięcia. Wydzieliny z ust ludu Bożego są dobrą rzeczą i są używane jako reprezentacja prawdy, ponieważ ich usta przedstawiają funkcję rzecznika Boga (Obj. 3:16; Jana 9:6, zob. komentarz). Plunięcie komuś w twarz przedstawia używanie słów dyskredytujących i przynoszących wstyd temu, którego twarz jest opluwana. Jeśli symbolicznego plunięcia dokonuje lud Boży, przedstawia to używanie prawdy dyskredytującej i przynoszącej wstyd odnośnej osobie. Jak dowodzą tego fakty, nie tylko antytypiczny Boaz uczynił to wobec dyrektorów i redaktorów Towarzystwa, szczególnie wobec ich przywódcy, lecz w miarę poznawania prawdy na ten temat czynili to również Młodociani Godni. Podobnie czynili i będą nadal czynić inni z ludu Bożego (czego wyraźnie nie wymaga ten typ, lecz co jest