Epifaniczny tom 4 – rozdział 7 – str. 455
Pytania dotyczące Młodocianych Godnych
przedstawiają Młodocianych Godnych, jako najniższą rangę antytypicznych Lewitów. Na to pytanie odpowiadamy więc, że zarówno Starożytni Godni, jak i Wielka Kompania na zawsze będą zajmować bardziej zaszczytne stanowisko i być może wyższą naturę niż Młodociani Godni. Opis obydwu tych klas (Starożytnych i Młodocianych Godnych) w Obj. 20:9 potwierdza tę myśl, ponieważ tutaj, pod koniec Tysiąclecia, Starożytni Godni nazywani są „Miastem Umiłowanym” w ich funkcji specjalnego przedstawiciela Chrystusa i Kościoła; Młodociani Godni są natomiast nazywani „Obozem Świętych” w ich funkcji walczenia na rzecz prawdy i sprawiedliwości, jako przedstawiciele Chrystusa i Kościoła. Miasto jest wyższe rangą od obozu, ponieważ reprezentuje wyższą formę życia. W ten sposób wydaje się wskazywać na podobną wyższość Starożytnych Godnych wobec Młodocianych Godnych – wyższość, która według obrazu Lewitów będzie trwała wiecznie. Ogólnie mówiąc, fakt ich wyższości w Tysiącleciu w stosunku do Młodocianych Godnych oznacza ich wyższość w stosunku do nich po Tysiącleciu, ponieważ jako wierni na wyższym stanowisku otrzymają jeszcze wyższą nagrodę niż Młodociani Godni wierni na niższym stanowisku, według zasady, że „temu, kto ma, będzie dane, aby miał więcej”, zilustrowanej przez naszego Pana na sługach, którzy mieli pięć i dwa talenty.
(57) Pytanie: Czy Młodociani Godni powinni tworzyć oddzielne zbory?
Odpowiedź: Chociaż nie byłoby żadnej niesprawiedliwości, gdyby tworzyli oddzielne zbory, uważamy, że nie byłoby to mądre. Przypominamy sobie, że w obrazie Elizeusza reprezentuje on zarówno Wielką Kompanię, jak i Młodocianych Godnych jako zwolenników Towarzystwa. Obraz ten nie wskazuje na jakikolwiek podział. Gdy spojrzymy na Kościół Ewangelii poprzez cały Wiek, widzimy, że oddzielne kongregacje nie były tworzone kolejno dla Kapłanów, Lewitów i ludu antytypicznego Obozu. Skłania nas to do przekonania,