Epifaniczny tom 5 – rozdział 1 – str. 19
Znaki czasów wśród ludu Prawdy
(17) Jakie jest znaczenie takiego rewolucjonizmu i stanowczego sprzeciwu wobec niego, co – jako znamienne wydarzenia – nie może pozostać niezauważone przez lud Pana? Rozumiemy, że taki rewolucjonizm odpowiada podejmowanym przez kozła Azazela próbom uwolnienia się z rąk najwyższego kapłana, a sprzeciw (odpieranie takich prób) – prowadzeniu tego kozła przez kapłana od drzwi przybytku do bramy dziedzińca. Omówiliśmy ten temat szczegółowo w E 4, roz. III. Tutaj ograniczymy się jedynie do informacji ogólnych. To, że grzechem Wielkiej Kompanii jest rewolucjonizm oczywiste jest z Psalm 107:10,11, który zacytujemy i wyjaśnimy po uprzednim streszczeniu tego Psalmu. Wersety 1–9 odnoszą się do Maluczkiego Stadka; 10–16 do Wielkiej Kompanii; 17–22 do cielesnego Izraela podczas Wieku Ewangelii i przy jego końcu; 23–32 do świata podczas i pod koniec wielkiego ucisku; 33–38 do warunków i ludzkości w Tysiącleciu; 39–42 do dobrych i złych w Małym Okresie; a werset 43 pokazuje, że ktokolwiek rozumie ten Psalm, zrozumie też plan Jehowy dla ludzkości. Zgodnie z powyższym wersety 10–16 dotyczą Wielkiej Kompanii. Obecnie zacytujemy i w nawiasach wyjaśnimy wersety 10, 11: „Którzy siedzą w ciemności [w błędzie, w który Pan pozwala popaść klasie Wielkiej Kompanii, gdy znajduje się w rękach Azazela] i w cieniu śmierci [zagrożeniu wtórą śmiercią, do której niemal doprowadza ich przejawiana przez nich samowola], związani będąc nędzą [pokusami szatana; 1Piotra 5:8,9] i żelazem [silnymi więzami samolubstwa, światowości i grzechu]; ponieważ ZBUNTOWALI się [w rewolucjonizmie] przeciwko słowom [naukom] Bożym i POGARDZILI [wzgardzili i uważali za małej wagi i nieistotną] radą Najwyższego [Boski plan składa się z szeregu prawd, faktów i zarządzeń, których odrzucenie w jakimkolwiek szczególe jest pogardą wobec całego planu (Jak. 2:10). Ignorowanie zarządzeń dotyczących prowadzenia dzieła Pana, podanych