Epifaniczny tom 5 – rozdział 1 – str. 26
Znaki czasów wśród ludu Prawdy
drugą serię wydarzeń, mających miejsce wśród ludu Bożego od śmierci Pastora. Czy nie potraficie rozpoznać w nich znaków czasów?
(24) Obecnie przechodzimy do trzeciej serii wydarzeń wśród ludu Pana po śmierci naszego Pastora: podziału Wielkiej Kompanii na wiele grup. Rozumiemy, że w antytypie podziały te odpowiadają podziałom Lewitów. Nasz Pastor powiedział nam, że pod koniec Wieku, po zakończeniu żęcia, Lewici zostaną objawieni w swoich różnych grupach. Widzimy, że podział ten dokonuje się na naszych oczach. W typie były trzy ogólne klasy Lewitów: Kehatyci, Merarici i Gerszonici (4Moj. 3:17). Jak można zauważyć, podobnie do kapłanów Kehatyci nie posiadali wozów (4Moj. 7:9), natomiast Merarici mieli cztery (4Moj. 7:8), a Gerszonici – dwa (4Moj. 7:7). Zauważyliśmy już, że wozy są typem organizacji. Kapłani nie mieli i nie mają ziemskich organizacji do prowadzenia swej pracy. Widzimy jednak, że wielu rewolucjonistów również nie będzie miało żadnych organizacji do kontrolowania ich pracy. Ci niezorganizowani rewolucjoniści są antytypicznymi Kehatytami.
(25) Są dwie grupy zorganizowanych rewolucjonistów: (1) ci, którym skutecznie udało się zdobyć kontrolę nad korporacjami Pastora: korporacjami, które za jego życia były fikcyjne i nieaktywne, ponieważ on zarządzał wszystkim; oraz (2) ci, którzy próbowali, ale nie zdobyli kontroli nad organizacjami naszego Pastora, a następnie przystąpili do tworzenia swych własnych. Ci pierwsi odpowiadają Meraritom Mahlitom, ci drudzy – Gerszonitom. Merarici Muszici w Towarzystwie Głosu Eliasza utworzyli towarzystwo. Wśród rewolucyjnych nowych stworzeń znajdujemy więc trzy ogólne grupy, będące antytypami Kehatytów, Meraritów i Gerszonitów.
(26) Te zaledwie trzy ogólne grupy Lewitów zostały podzielone na 8 podgrup, z których dwie stanowili Gerszonici