Epifaniczny tom 5 – rozdział 1 – str. 47
Znaki czasów wśród ludu Prawdy
i górnolotnymi oskarżeniami, że „nauczamy przeciwnie niż nasz Pastor”, tak samo źle, jak Strażnica i Zwiastun PBI. Rzeczywiście jest to ilustracją przysłowia: „Z wielkiej chmury mały deszcz”. Cytujemy dwa akapity wymienione w tym liście do przeczytania przez nas (R-4467, kol. 1, 2):
(46) „Te dwa Wieki i ich błogosławieństwa są więc odróżnione wyrażeniami „w owych dniach”, oznaczających Wiek Ewangelii, oraz „potem”, oznaczającym Wiek Tysiąclecia. Wciąż jesteśmy w Wieku Ewangelii, zwanym „owymi dniami”. Wciąż mamy też błogosławieństwa obiecane w tym Wieku, mianowicie dar Ducha świętego na sług i służebnice Boga, niezależnie od wieku, płci czy narodowości. Błogosławieństwo to miało swój początek w dniu Pięćdziesiątnicy i zakończy się wraz z namaszczeniem ostatniego członka Ciała Chrystusowego. Wtedy rozpocznie się druga część błogiej obietnicy, mianowicie: ‘A potem wyleję ducha mojego na wszelkie ciało’. To błogosławieństwo oczywiście nie odnosi się do obecnych czasów i równie oczywiście będzie miało swe wypełnienie pod rządami Królestwa Tysiąclecia. Wtedy nadejdzie czas, kiedy „wasi synowie i wasze córki będą prorokować” – nauczać. Nie będzie to nauczanie w Kościele ani Kościoła, lecz nauczanie świata przez świat, pod nadzorem uwielbionego Chrystusa i udoskonalonych Starożytnych Godnych, jako ziemskich przedstawicieli niebiańskiego Królestwa.
(47) „Teraz zwróćmy uwagę na wyrażenie: „Wasi starcy będą śnić sny, a wasi młodzieńcy będą widzieć widzenia”. Preferujemy inne tłumaczenie, które według nas oddaje zamierzoną myśl, mianowicie: Wasi młodzieńcy będą widzieć chwalebne wizje (błogosławieństw restytucji, itd. w trakcie wypełniania się), o których wasi starcy śnili (rzeczy, co do których mieli mało sprecyzowane nadzieje, nikłe zrozumienie i wielkie pragnienia)”.
(48) Najwyraźniej autor uważa, że to, co znajduje się w R-4467, kol.2, jest właśnie tym, przeciwko czemu my