Epifaniczny tom 5 – rozdział 1 – str. 52
Znaki czasów wśród ludu Prawdy
„robienia z igły wideł”, że nigdy nie wspominamy nazwiska naszego Pastora. Dzięki Bogu dalej będziemy wiernie bronić jego nauk w dobrej wierze, uczciwym celu i czystej szczerości, tak jak czyniliśmy do tej pory, pomimo takich oskarżających listów pisanych przeciwko temu, który wiele wycierpiał i natrudził się w celu obrony nauk i zarządzeń „onego Sługi” przed tymi, którzy rzeczywiście je odrzucali. Po powyższym odparciu zarzutu naszego oskarżyciela i udowodnieniu, że to on jest winny odrzucenia poglądu naszego Pastora odnośnie postępującego światła po jego śmierci, przypomina nam się powiedzenie o mieszkańcach szklanych domów rzucających kamieniami, a zwłaszcza Rzym 2:1: „Nie ma przeto usprawiedliwienia dla ciebie …”.
(51) Nasza dyskusja wzbudza kolejne pytanie: Czy zdanie z Przyp. 4:18, odnośnie światła świecącego coraz bardziej aż do dnia doskonałego, nie oznacza odkrywania aż do dnia doskonałego postępujących prawd Biblii na czasie, lecz – jak stwierdza Brzask z kwietnia 1936, str.17, ak.4 [wydanie amerykańskie – przypis tł.] – oznacza oświecanie drogi chrześcijanina przez rosnącą zdolność stosowania zasad Słowa Pana do problemów jego postępowania w codziennym życiu? Odpowiadamy: Stwierdzamy, że odpowiedź Brzasku nie jest w harmonii z myślą naszego Pastora od początku do końca jego służby, co można zauważyć np. w jego wyjaśnieniu Przyp. 4:18 w P 1, 20-28, w którym między innymi, nie ignorując mniejszej prawdy, którą Brzask jednostronnie podkreśla jako całą prawdę w tym temacie, nasz Pastor podkreśla tę większą prawdę, mówiąc: „Chociaż prawdą jest, że ścieżka każdego wierzącego jest oświetlona, to jednak szczególne zastosowanie powyższego oświadczenia odnosi się do sprawiedliwych (usprawiedliwionych) jako klasy” (P 1, 21). Nikt dobrze znający nauki naszego Pastora uczciwie nie zaprzeczy, że przez całe życie trzymał się on tej większej prawdy jako szczególnego znaczenia wersetu z Przyp. 4:18, np. tomy P 1-6 na tytułowych stronach używają Przyp. 4:18 jako motta