Epifaniczny tom 5 – rozdział 1 – str. 54

Znaki czasów wśród ludu Prawdy

z wiary (jako antytypiczne dwie córki Lota), popełniają antytypiczne kazirodztwo  i rodzą symbolicznych bękartów, antytypicznych Moabitów i Ammonitów, którzy w Tysiącleciu znajdą się wśród klasy restytucyjnej (1Moj. 19:30-38; 5Moj. 23:2-6). Na ostrą krytykę Brzasku (w tym samym artykule, który zawiera wyżej obalony błąd) wobec nas (bez podawania naszego nazwiska) jako „widzących siebie w Biblii” sam Pan wkrótce odpowie w sposób, który niezbicie wykaże, że podejmując się tak ostrej krytyki i nauczając różnych błędów, jest on rzecznikiem Azazela.

      (52) W ciągu 1916 roku przy stole w Bethel pytaliśmy naszego drogiego Pastora, czy czterdzieści dni od zmartwychwstania Jezusa do Jego wniebowstąpienia jest typem okresu Paruzji (1874–1914) i czy dziesięć dni od Jego wniebowstąpienia do Dnia Pięćdziesiątnicy jest typem następnych dziesięciu lat jako czasu, który musi minąć od końca żęcia do początku wylewania Ducha na wszelkie ciało (1914–1924). Odpowiedział, że ma nadzieję podać kiedyś w Strażnicy swoje myśli odnośnie czterdziestu dni i następujących po nich dziesięciu dni, i dlatego poczeka z odpowiedzią do tego czasu. Sposób udzielenia tej odpowiedzi, jak i sama odpowiedź sprawiały wrażenie, że uważał on te okresy za typiczne. Nigdy nie podał nam jednak swych myśli na ich temat w Strażnicy, w czym niewątpliwie przeszkodziła mu jego śmierć. Od kiedy trwa objawianie Lewitów, często myślimy o typicznym znaczeniu tych dwóch okresów. Na podstawie faktu, że okresy czterdziestu dni są często używane w Biblii jako typ okresu żęcia (1874–1914), jesteśmy przekonani, że czterdzieści dni historii zmartwychwstania naszego Pana jest typem czterdziestu lat Żniwa, szczególnie z punktu widzenia okresu, w którym nasz Pan po powrocie podał Kościołowi instrukcje dotyczące Królestwa – prawdy paruzyjne (Dz.Ap. 1:3). Gdybyśmy jednak teraz mieli zapytać naszego drogiego Pastora o typiczne znaczenie dzieła Jezusa podczas Pięćdziesiątnicy w postaci przedstawienia Kościoła Bogu dziesięć dni po Jego wniebowstąpieniu,

poprzednia stronanastępna strona