Epifaniczny tom 5 – rozdział 1 – str. 63
Znaki czasów wśród ludu Prawdy
usprawiedliwianych jako tymczasowo czystych, którzy będą zbawieni. Według naszego zrozumienia zwierzęta nieczyste symbolizują tych z obecnego, nieczystego świata, którzy będą zbawieni, natomiast ci, którzy zginęli w potopie, z jednego punktu widzenia przedstawiają tych, którzy giną pod przekleństwem Adamowym, a z innego punktu widzenia – ruchy i systemy imperium szatana oraz klasę wtórej śmierci. Tak jak w typie czyste i nieczyste zwierzęta zajmowały całkowicie inne miejsce w arce niż Noe i jego rodzina, tak w antytypie Żydzi i tymczasowo usprawiedliwieni z jednej strony oraz prospektywnie zbawieni z reszty ludzkości z drugiej strony pozostają w zupełnie innej relacji do Przymierza Abrahama niż antytypiczny Noe i jego rodzina. Zwierzęta te zostały umieszczone w arce po to, by były typem faktu, że ich antytypy prospektywnie zostaną objęte Przymierzem Abrahama. Tak jak w typie arka była środkiem ratunku przed potopem, tak odwieczny cel Boga – Przymierze Abrahama – jest środkiem zabezpieczającym przed zniszczeniem. Te ogólne uwagi przygotują nas lepiej to zrozumienia antytypu roku potopu.
(60) Oprócz tych Starożytnych Godnych, którzy żyli przed Przymierzem, ale prospektywnie byli uważani przez Boga jako nim objęci, pierwszymi, którzy rzeczywiście weszli do antytypicznej Arki – Przymierza – byli Abraham i Sara. Starożytni Godni jako klasa po raz pierwszy weszli zatem do antytypicznej Arki w osobach Abrahama i Sary w 2045 p.n.e. Ostatnia ze wszystkich klas, która wchodzi do antytypicznej Arki, składa się z Młodocianych Godnych. Jako klasa po raz pierwszy weszli oni do antytypicznej Arki w 1881 roku, gdy ustało ogólne powołanie, a więc nadwyżka poświęconych stała się klasą odrębną od jakiejkolwiek innej. Zatem między kwietniem 2045 p.n.e. a październikiem 1881 n.e. cztery wybrane klasy rzeczywiście weszły do przymierza, a pozostali uczynili to prospektywnie. Z tego powodu wierzymy, że okres ten jest antytypicznym rokiem potopu, według zasady,