Epifaniczny tom 5 – rozdział 1 – str. 67
Znaki czasów wśród ludu Prawdy
udzieliło prawdziwemu ludowi Bożemu i jego nadziejom (Przymierzu) wyjątkowego wsparcia i zapewniło mu pomoc, zwłaszcza w sprawach religijnych, zgodnie ze Słowem Bożym. Chociaż wcześniej królestwo to sprzyjało Izraelowi w związku z jego powrotem i odbudową świątyni, nie było to tak szczodrym zabezpieczeniem ich religijnych potrzeb, jak w związku z misją Ezdrasza. Tutaj antytypiczna Arka, Przymierze Abrahama, spoczęła – była niesiona – wspierana przez królestwo (górę) składające się z wielu królestw (szczytów górskich). W związku z tym możemy zauważyć, że gdybyśmy przyjęli chronologię PBI odnośnie misji Ezdrasza (457 p.n.e.), nasza data (kwiecień 464 p.n.e.) byłaby o 7 lat za wczesna dla polecenia Ezdrasza. A gdybyśmy przyjęli ich teorię pierwszych pięciu miesięcy potopu jako 150 dni, polecenie Ezdrasza zostałoby całkowicie pominięte. Nie moglibyśmy też umieścić we właściwym okresie żadnego innego wydarzenia o nadzwyczajnej wadze, jako antytypu arki spoczywającej na górach Ararat. Typ ten, podobnie jak Piramida, jest kolejnym potwierdzeniem biblijności naszej chronologii.
(64) W typie kolejny wspomniany dzień – początek opadania wody – dobiegł końca 150 dni po rozpoczęciu się potopu (1 Moj. 8:3), czyli trzy dni po tym, jak arka spoczęła na górze Ararat. Te trzy dni przedstawiają 32,26438356+ lat i dobiegły końca w lipcu 432 p.n.e. Ostatni z tych antytypicznych dni rozpoczął się więc w październiku 443 p.n.e. Co wydarzyło się w okresie między październikiem 443 p.n.e. a lipcem 432 p.n.e.? W październiku 443 p.n.e. Nehemiasz zakończył w Izraelu pierwsze dwanaście lat swojego reformatorskiego i obronnego dzieła dla Izraela. Po krótkiej wizycie w Persji szybko powrócił i dokończył swe reformatorskie dzieło na rzecz Izraela (Neh. 13:6-31). Ta reforma skutecznie uwolniła Izrael od wielu form zła, jakie wcześniej wśród nich panowały, i tak mocno postawiła go w relacji szczególnego przymierza – zarówno w odniesieniu do Przymierza Abrahama,