Epifaniczny tom 5 – rozdział 1 – str. 9
Znaki czasów wśród ludu Prawdy
tych wydarzeń. Wierzymy, że między innymi są trzy szczególne biblijne kierunki myśli znajdujące swoje wypełnienie w znamiennych wydarzeniach wśród ludu Bożego od czasu, gdy „on Sługa” nas opuścił. Przy pomocy Pana zobaczmy, jakie są te trzy kierunki myśli.
(4) Pierwszym z tych wielkich wydarzeń, pokazanych w Piśmie Świętym, jest rozdzielenie ludu Bożego w roku 1917 na dwie główne grupy: (1) zwolenników Towarzystwa pod jego „obecnym kierownictwem” oraz (2) niepopierających Towarzystwo pod jego „obecnym kierownictwem”. W antytypie to rozdzielenie w najmniejszych szczegółach odpowiada typowi rozdzielenia Eliasza i Elizeusza. Zauważmy tę zgodność. Wszyscy pamiętamy, jak nasz Pastor podkreślał, że przybycie Eliasza i Elizeusza do Jordanu reprezentuje zachowujących korony i resztę ludu Bożego w prawdzie, przychodzących w 1914 roku do narodów chrześcijaństwa, skazanych na gniew czasu ucisku. Uderzenie Jordanu przez Eliasza odpowiada karaniu chrześcijaństwa przez zachowujących korony, od października 1914 do listopada 1916 roku, za jego wielkie grzechy, które prowadziły do wybuchu wojny i ją spowodowały. Natomiast Elizeusz nieuderzający Jordanu, lecz kroczący obok Eliasza jest typem poświęconych nienależących do Maluczkiego Stadka, którzy albo całkowicie powstrzymywali się od potępiania grzechów chrześcijaństwa, albo przestawali to czynić wkrótce po rozpoczęciu tej czynności, lecz sympatyzowali z antytypicznym Eliaszem w tym dziele. To, że antytypy nie odniosły żadnej szkody jest zobrazowane w tym, że obydwaj prorocy przeszli przez koryto rzeki suchą stopą. Wydarzenia te z pewnością miały miejsce od jesieni 1914 do jesieni 1916 roku. Wspólne maszerowanie i rozmawianie Eliasza i Elizeusza po przejściu przez Jordan aż do chwili ich rozdzielenia odpowiada pokojowej społeczności wszystkich poświęconych w Słowie Bożym, dziele i duchu Pana aż do momentu rozdzielenia. Tak jak pokojowa społeczność i wspólne przebywanie Eliasza i Elizeusza