Epifaniczny tom 5 – rozdział 2 – str. 108
Wezwania – przesiewania – broń ku zabijaniu
ranka, tj. pierwsze wezwanie z przypowieści, jako część ogólnego powołania obejmowało pierwsze dwie symboliczne godziny tej przypowieści, Pan użył dla niego innego wyrażenia czasowego od tego, które stosuje w pozostałych wezwaniach. Ten istotny punkt całkowicie znika, gdy rozpocznie się dzień od października 1881 roku.
(16) Przechodząc do historii Żniwa stwierdzamy, że od października 1874 do czerwca 1881 roku miało miejsce wezwanie, które przyprowadziło do prawdy wiele osób, w licznych przypadkach gromadząc ich w zbory. Po dowody odsyłamy do Z 1916, str.171-173. Praca była szeroko zakrojona i owocna. Nasz drogi Pastor zapewnił nas w 1914 roku, że to właśnie we wrześniu lub październiku 1874 roku po raz pierwszy zrozumiał, że drugi adwent Pana będzie niewidzialny i natychmiast zaczął nauczać o tym innych. Była to bez wątpienia pierwsza szczególna prawda Żniwa, podana klasie Eliasza w antytypicznym drugim bochenku chleba i dzbanie wody przy jego drugim obudzeniu. Od tego wydarzenia zaczynamy datować podróż 40 symbolicznych dni do symbolicznej góry Horeb, ogólny czas żęcia (1Król. 19:7, 8). Cel powrotu naszego Pana w celu restytucji wszystkich rzeczy był bowiem znany przez wiele lat przed 1874 rokiem, np. przez br. Storrsa, redaktora Badacza Biblii, od którego nasz Pastor częściowo zrozumiał to przed rokiem 1872 (Z 1916, s.170, kol.2, ak. 6). Zrozumienie przez Pastora pierwszej wyraźnej prawdy Żniwa około października 1874 roku wyznacza tę datę jako początek Żniwa. Wkrótce potem opublikował on swoją broszurę „Cel i sposób powrotu naszego Pana”, która wydaje się być pierwszą wyraźną publikacją Żniwa. Według Z 1916, str. 170, ak.1-4, miało to miejsce przed rokiem 1876. W 1877 roku pan Barbour, pod patronatem i kierunkiem naszego Pastora, opublikował broszurę ”Trzy światy”, która była szeroko i owocnie rozpowszechniana razem z „Celem i sposobem powrotu naszego Pana”. Ponadto, mniej więcej od października 1876 do stycznia 1879 roku ukazywał się miesięcznik „Zwiastun poranka”, redagowany