Epifaniczny tom 5 – rozdział 3 – str. 166
Czas Żęcia
ich zżęcia – błogosławił wiernych oświeceniem bardzo rozweselającym serce. Przed tym czasem nasz drogi Pastor zrozumiał okup, restytucję oraz cel powrotu naszego Pana. We wrześniu tego roku zrozumiał sposób powrotu naszego Pana. Z tymi doktrynami oraz innymi jako sierpem natychmiast rozpoczął aktywną kampanię odnośnie tych tematów, między innymi rozpowszechniając te myśli w pierwszej publikacji Żniwa „Cel i sposób powrotu naszego Pana” (Z 1916, str. 171, kol. 1, par. 1-3). 1335 dni Daniela oraz ich wypełnione fakty dowodzą więc, że żęcie rozpoczęło się w październiku 1874 roku.
(35) Drugie przebudzenie Eliasza oraz drugi posiłek (1Król. 19:5-8) podobnie dowodzą, że żęcie rozpoczęło się w 1874 roku. Pierwsze przebudzenie i posiłek antytypicznego Eliasza rozpoczęły się w 1829 roku; jego drugie zaśnięcie zaczęło się zaraz po zawodzie z 1844 roku; a jego drugie przebudzenie i posiłek zaczęły się w 1874 roku (Mat. 25:1-6). Pierwsza część drugiego posiłku częściowo składała się z prawd wspomnianych w poprzednim akapicie. 40 dni podróżowania przedstawiają 40 lat żęcia (R-4211), które skończyły się w 1914 roku, po których nastąpił 19-miesięczny czas pokłosia. Fakty wymienione w poprzednim akapicie dowodzą, że z punktu widzenia drugiego przebudzenia oraz posiłku antytypicznego Eliasza rok 1874 był początkiem pracy żęcia.
(36) 40 dni szpiegowania ziemi (4Moj. 13:1-25) wydają się nasuwać tę samą myśl. Te 40 dni szpiegowania ziemi między innymi przedstawiają 40 lat (1874-1914 roku), podczas których przywódcy Maluczkiego Stadka szczególnie szukali swojego przyszłego dziedzictwa, objawionego w prawdach odkrytych w Paruzji. Jak wykazaliśmy powyżej, rozpoczęło się to wraz z żęciem w 1874 roku.