Epifaniczny tom 5 – rozdział 4 – str. 210
Gedeon – typ i antytyp
na ścianie, Jehowa niewątpliwie pokazał zniszczenie zastępów błędu. Pura (gałąź) wydaje się być typem naszego drogiego Pastora, jako gałęzi w prawdziwym Drzewie Oliwnym. Scena jest tutaj nieco podobna do tej, gdy Jehowa wydawał Mojżeszowi polecenie udania się do Egiptu. Lęk Mojżesza przed podjęciem się tej misji został pokonany obietnicą obecności Pana i urzędem rzecznika w osobie Aarona, przy czym Mojżesz jest tutaj typem Chrystusa poza zasłoną, a Aaron – klasy Chrystusa po tej stronie zasłony, tuż przed drugim adwentem. Niewidzialność Chrystusa poza zasłoną sprawiała, że potrzebny był widzialny rzecznik wobec królestwa szatana. Dlatego badając antytypicznych Midianitów, nasz Pan potrzebował kogoś (naszego Pastora), kto razem z Nim zbadałby w nich wszystkie sprawy i przedstawił je antytypicznym Trzystu. Jehowa zapewnił naszego Pana, że w obozie antytypicznych Midianitów usłyszy rzeczy, które zachęcą go do podążania dalej aż do zwycięstwa („potem nabierzesz otuchy” – w. 11). Tak jak tylko Gedeon i Pura podeszli pod obóz, tak nasz Pan i nasz drogi Pastor dokonali wielu odkryć związanych z antytypicznymi Midianitami, a także widzieli i słyszeli w ich obozie rzeczy, których nie widział ani nie słyszał nikt inny z wiernych. Najbliżej tych trzystu znajdowała się oczywiście zewnętrzna część wojsk. Ci, którzy tam obozowali, są typem tych, którzy w swej wierze w antytypicznym Midianie byli bliżej ludu prawdy niż pozostali błądziciele, ponieważ – jak wiemy – w antytypicznym Midianie jest wiele odcieni błędu.
(31) Werset 12 podaje opis ciemiężycieli ludu Bożego, będąc typem tego, jak w czasie Żniwa błądziciele („Midianici”), grzesznicy („Amalekici”) oraz samolubni i światowi ludzie („synowie wschodu”) mieli być bardzo liczni („jak szarańcza”), powiązani w liczne organizacje („wielbłądów bez liku”). Kiedy pomyślimy o setkach milionów tych, którzy popierają kościół, państwo, kapitał i świat pracy w chrześcijaństwie oraz o ich