Epifaniczny tom 5 – rozdział 4 – str. 215
Gedeon – typ i antytyp
i błędy królów, kleru, arystokratów i świata pracy, obaliliśmy doktryny Boskiego prawa, jako pogwałcenie Słowa Bożego. Ta część naszego głoszenia wydaje się być pokazana w typie w okrzyku: „Miecz Pana!”. Po wykazaniu tego rażącego zła i błędów zaczęliśmy ogłaszać obalenie królestwa szatana przez naszego Pana przy pomocy wielkiego ucisku – wojny, która miała je osłabić, oraz rewolucji i anarchii, które mają je całkowicie zniszczyć. Następnie ogłaszaliśmy ustanowienie Królestwa na ruinach królestwa szatana. Ta podwójna proklamacja – obalenie królestwa szatana oraz ustanowienie na jego ruinach Królestwa Chrystusa – wydaje się być pokazana w typie w tej części dźwięku trąby, która składała się ze słów „i miecz Gedeona!”. Zanim przystąpiliśmy do pierwszej walki antytypicznego Gedeona, zostaliśmy oczywiście pouczeni o podaniu wyżej wymienionych proklamacji
(36) Werset 19 między innymi wskazuje na czas rozpoczęcia pierwszego ataku. Było to na początku środkowej, czyli trzeciej straży nocnej, tj. od północy do 3 rano. Zatem atak rozpoczął się o północy („właśnie rozstawiono straże”). Było to tej samej nocy, gdy Gedeon i Pura sami przybyli na obrzeża obozu (w. 9-15). Zauważyliśmy już, że w antytypie badanie to było prowadzone przez cały okres Żniwa (1874-1914). Antytypiczna północ wybiła zatem około października 1914 roku, kiedy to – jak wiemy – rozpoczęła się antytypiczna walka Gedeona (R-5606). Jakże stosownym było, by przy końcu czasów pogan śmiertelny cios otrzymały wszystkie główne doktryny, jakie uciskały lud Boży przez te wszystkie „czasy”! Wybuch wojny (1 sierpnia 1914 roku) oczywiście wymusił w chrześcijaństwie wystawienie całkowicie innego rodzaju straży w celu obrony postępowania chrześcijaństwa, prowadzącego do wojny światowej i nią ogarniętego, przeciwko nowym atakom, jakie prawdopodobnie miały być przeciwko niemu przeprowadzone.