Epifaniczny tom 5 – rozdział 4 – str. 236
Gedeon – typ i antytyp
opisuje pościg za Midianitami uciekającymi po pierwszej bitwie Gedeona i jego trzystu, którzy gonili ich od doliny Ezdrelon do Jordanu, a następnie przez Jordan w kierunku wschodnim. Z tego punktu widzenia wydarzenie z Sędz. 8:4 poprzedza wydarzenia wymienione w ostatnim zdaniu Sędz. 7:25; 8:1-3.
(62) Istnieje szczególny powód wtrącenia słów z wersetu 4: mają one pokazać, że w antytypie przygotowania i stoczenie drugiej walki antytypicznego Gedeona będzie miało miejsce po tym, jak wierny lud Pana, traktowany z punktu widzenia obrazu Eliasza, przejdzie przez Jordan. Epizody podane w wersetach 5-9 dowodzą, że przygotowania i stoczenie drugiej walki antytypicznego Gedeona miało nastąpić nie tylko po rozdzieleniu antytypicznego Eliasza i Elizeusza (w Sukkot), lecz także po tym, gdy inna grupa zorganizowanych lewitów (Penuel) stanie się odrębna i różna od wiernych. Pierwsze zdanie wersetu 11 wskazuje, że gdy antytypiczny Gedeon maszerował do drugiej walki, przeszedł obok ostatniej grupy tych Lewitów, którzy nie wierzą w kontrolę organizacji nad ich pracą („mieszkający w namiotach”, nie w miastach). Druga walka miała się więc rozpocząć dopiero wtedy, gdy wierni zostaną oddzieleni od wszystkich trzech grup Lewitów pod złym kierownictwem. Oczywiście wypełniło się to w antytypie. Druga walka zaczęła się dopiero wtedy, gdy rozpoczęło się oddzielanie Amramitów, ostatniego podpodziału trzeciej grupy antytypicznych Lewitów, od Kapłanów. Wersety 4-11 dowodzą więc, że tych Trzystu wiernych Panu miało prowadzić pracę publiczną na długo po wystąpieniu pierwszego i drugiego uderzenia Jordanu, a także po oddzieleniu Kapłanów od wszystkich ośmiu grup lewickich, prowadzonych przez złych wodzów. Pomaga to nam w określeniu chronologii drugiej antytypicznej walki. I rzeczywiście, Świecko-Domowy Ruch Misyjny [LHMM] rozpoczął swój pierwszy