Epifaniczny tom 5 – rozdział 5 – str. 299
Osiem małych i dużych znamiennych dni
23 w niedzielę, 5 godzin po zakończeniu się ósmego dnia. Przekonanie ostatnich z dziesięciu uczniów prawdopodobnie odpowiada objawieniu się klasy Chrystusa ostatnim z żyjących członków Wielkiej Kompanii i Młodocianych Godnych oraz tymczasowo usprawiedliwionym. Według naszej obecnej wiedzy, w tym miejscu obraz się kończy.
(46) Jeśli, ogólnie mówiąc, powyższy opis, szczególnie do października 1934 roku, może zostać uznany za prawidłowy, co bardzo prawdopodobnie jest faktem, chociaż stanowczo tego nie stwierdzamy (w najlepszym wypadku jest on kwestią wiary, a nie wiedzy), w naszej pracy wobec opinii publicznej pozostaje nam ponad 5 lat dość nieskrępowanej działalności. Potem, prawdopodobnie wkrótce po październiku 1929 roku, nastąpi czas ograniczenia, a następnie – całkowitego odsunięcia od pracy publicznej, którego początek prawdopodobnie będzie miał miejsce między lutym a lipcem 1933 roku. Mamy nadzieję [pisane w grudniu 1923 roku] przedstawić później braciom przedłużenie Strofowania przez Jana w postaci pracy ochotniczej, dla której powyższa chronologia stworzy możliwości czasowe i dla której w obecnych warunkach wydaje się istnieć ogromna konieczność. Jaśniejsze światło na temat ośmiu małych i dużych znamiennych dni pokazuje oczywiście stopniowe odkrywanie prawdy – „trochę tu, trochę tam”! Oddajemy za to chwałę naszemu niebiańskiemu Ojcu przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana.
(47) Przedstawiliśmy dotychczas dwa rodzaje znamiennych dni: osiem małych i osiem dużych. Początkowo widzieliśmy jedynie to, co okazało się być ośmioma małymi znamiennymi dniami, przez pewien czas nie zdając sobie sprawy, że istnieją również duże znamienne dni. Pismo Święte (Ps. 2:1-5 porównany z Dz. 4:23-28 oraz Zach. 11:12,13 porównany z Mat. 27:8, 9 [patrz równoległy przypadek w Iz. 40:3-5 porównany z Mat. 3:3]) podało nam wskazówkę do antytypu ośmiu odnośnych typicznych dni. Ps. 2:1-5 oraz Dz. 4:23-28 dowodzą, że końcowe doświadczenia Jezusa są typem końcowych doświadczeń Kościoła. Zach. 11:12,13 porównany z Mat. 27:8,9, poza