Epifaniczny tom 5 – rozdział 5 – str. 308
Osiem małych i dużych znamiennych dni
niczego im nie dowodzą? Nasza odpowiedź brzmi: typiczne doświadczenie Jezusa także nie miało żadnego znaczenia dla typów tych Lewitów. Jedynym sposobem uzyskania przez nich dowodu było świadectwo Jezusa na ten temat. Podobnie w antytypie: śpiący Lewici mogą uzyskać dowód tych antytypicznych doświadczeń tylko ze świadectwa dużego Jezusa, które przyjmą po oczyszczeniu się. To, że doświadczenie to miało mieć miejsce między listopadem 1927 a kwietniem 1928 roku oczywiste jest na podstawie faktu dowiedzionego powyżej odnośnie zdrady, która miała miejsce w kwietniu 1928 roku, oraz doświadczenia w Getsemane, trwającego 1 godzinę (5 miesięcy) i kończącego się w czasie zdrady.
(56) Trzecią zapowiedzią w chronologicznej kolejności typu jest to, że zdradzenie dużego Jezusa nastąpi około Paschy 1928 roku. Przytoczyliśmy powyżej świadectwa Prawdy, które niezależnie od opisów w Ewangeliach (milczących co do godziny wystąpienia typicznej zdrady) wskazują, że zdrada prawdopodobnie nastąpi około Paschy 1928 roku. Antytypiczną zdradą było wydanie dużego Jezusa w ręce rzymskokatolickiego kleru przez członków antytypicznego Judasza. Nastąpiło to w związku z zatwierdzaniem testamentu pewnej siostry, McCleary z Filadelfii, Pensylwania, w USA. W roku 1924 sporządziła ona testament, który w następujący sposób miał rozporządzać jej majątkiem: 6000 dolarów miało być przekazanych siostrzenicy, 1000 dolarów – na fundusz prawdy, a pozostała część jej majątku, około 20.000 dolarów, po odliczeniu podatków od spadku itp. miała być powierniczo zarządzana do końca życia jej brata i szwagierki, przy czym dochód z tej kwoty miał być przekazywany im, a po ich śmierci kwota główna, około 20 000 dolarów, miała pójść na fundusz prawdy. Dopóki żył jej brat, który wyrażał zadowolenie z tego testamentu, siostra ta zapewniała nas, że nikt nie podejmował prób wpływania na nią w celu jego zmiany. Po jego śmierci mówiła jednak przynajmniej sześciu braciom, w tym i nam, że jej szwagierka, Lewita Amramita, bardzo przeciwna ruchowi epifanicznemu, oraz jej siostrzenica,