Epifaniczny tom 5 – rozdział 6 – str. 395
MISJE NASZEGO PANA
W PARUZJI I EPIFANII
SIEDMIORAKA MISJA JEZUSA W DRUGIM ADWENCIE WOBEC TYCH, KTÓRZY SĄ JEGO – W JEDNĄ GODZINĘ – PEWNE MYŚLI NA TEMAT OBJAWIENIA 17 – GODZINA Z OBJ. 17:12 – POMIMO OMYLNOŚCI RZECZNICY BOGA PO CZASACH APOSTOLSKICH ZAWSZE PODAJĄ PRAWDĘ NA CZASIE – PYTANIA BEREAŃSKIE
W Mal. 3:1-3 znajdujemy fragment, który niewątpliwie dotyczy drugiego adwentu naszego Pana, chociaż w niektórych szczegółach posiada on drugorzędne zastosowanie – do pierwszego adwentu. Mając na uwadze to pierwsze, zbadamy ten fragment, a szczególnie wersety 2 i 3. Aniołem (w. 1), który idzie przed Panem, przygotowując Jego drogę, jest antytypiczny Eliasz (Mal. 4:5,6 [w B.W. 3:23,24 – przypis tł.]), który przez Ducha świętego próbował przygotować świat na drugi adwent naszego Pana, przekonując go o grzechu, o sprawiedliwości i o przyszłym sądzie. Panem, który przychodzi do Swojej świątyni, jest Jezus Chrystus w drugim adwencie, natomiast samą świątynią jest prawdziwy Kościół (1Kor. 3:16,17; 2Kor. 6:16; Efez. 2:19-21). Jego przyjście do świątyni nastąpiło w roku 1874, czego potwierdzeniem jest pierwsze zdanie wersetu 2 („dzień jego przyjścia”) oraz znaki czasów. Pan przedstawiony jest jako ten, którego prawdziwi chrześcijanie oczekują i którym się rozkoszują, ponieważ żarliwie tęsknili, oczekiwali i szukali Jego przyjścia, gdyż był On radością ich serca. Z ich punktu widzenia wydawało się, że On długo zwleka. Jego przyjście było dla nich nagłe, ponieważ wcześniej nie byli świadomi sposobu tego przyjścia, a dowiedzieli się o nim dopiero rok po jego powrocie. Przez cały czas towarzyszyło im jednak zapewnienie o pewności Jego przyjścia: „Zaiste, on przyjdzie” (w. 1; Obj. 22:20). Między innymi Jego przyjście było jako Anioła Przymierza – Administratora, Pośrednika Nowego Przymierza. Werset 1 podaje nam zatem krótkie prorocze