Epifaniczny tom 5 – rozdział 6 – str. 397
Misje naszego Pana w Paruzji i Epifanii
do odwrotu, tj. nie tylko przetrzymała go, lecz odparła i pokonała atakujących. Takie jest znaczenie słowa przetłumaczonego w tym tekście jako znieść. To pytanie dotyczy zatem tego, kto w czasie Paruzji utrzyma się jako nowe stworzenie w słowie i pracy dla Pana wśród ciężkich prób oraz ataków diabła, świata i ciała. Pytanie to sugeruje kilka rzeczy: (1) że nowym stworzeniom naprawdę bardzo trudno będzie okazać taką wytrzymałość; (2) że niektórzy nie wytrwają w nich jako nowe stworzenia, ponieważ nie będą uważać na to, by stawiać opór i walczyć; oraz (3) że inni skutecznie wytrwają w nich jako nowe stworzenia tylko dzięki ogromnemu wysiłkowi. Ostatecznie oznacza to, że niektórzy przestaną istnieć jako nowe stworzenia, a inni nimi pozostaną; innymi słowy, niektórzy stracą, a inni zachowają Ducha świętego.
(3) Tekst pokazuje, że będzie to cechować „dzień jego przyjścia”, tj. dzień Paruzji. Spoglądając teraz wstecz na okres Paruzji i rozważając jego pięć gromadzeń i przesiewań (Mat. 20:1-16; 1Kor. 10:1-14), zauważamy, że był to okres przeznaczony na gromadzenie nowych stworzeń do prawdy paruzyjnej oraz na srogie ich próbowanie w tym celu, by ci, którzy zachowywali Ducha świętego, w dalszym ciągu mogli się cieszyć łaską Pana i zostali objawieni jako tacy, a ci, którzy nie zachowywali Ducha świętego, zostali całkowicie odcięci od łaski Pana i objawieni jako tacy. Działania te prowadziły do odłączenia członków wtórej śmierci od tych, którzy zachowywali Ducha świętego. Takie próby i objawianie z reguły (choć nie wyłącznie) następowały w czasie pięciu przesiewań Żniwa oraz przez pięć przesiewań Żniwa: przesiewanie przeciwko okupowi, mające swój początek w roku 1878; przesiewanie niewiary, rozpoczynające się z rokiem 1881; przesiewanie połączeniowe, mające swój początek w roku 1891; przesiewanie reformizmu, rozpoczynające się w roku 1901; oraz przesiewanie zaprzeczania, którego początek miał miejsce w roku 1908. To, że przesiewania te były zamierzone