Epifaniczny tom 5 – rozdział 6 – str. 405
Misje naszego Pana w Paruzji i Epifanii
jakimi przesiąkli oni w ruchach lewickich. Podobnie do trudnych doświadczeń Wieku Ewangelii między Żniwami bracia przychodzący do prawdy Epifanii od roku 1918, z punktu widzenia większej miniatury Wieku Ewangelii, także musieli przechodzić przez symboliczny proces oczyszczania rudy srebra w próbach podobnych do tych wspomnianych powyżej, przy pomocy których żużel błędu jest w ich umysłach wypalany ze srebra prawdy. Ta mieszanka została stworzona przez nominalny kościół większej miniatury Wieku Ewangelii. Ten proces rafinacji będzie kontynuowany przez całą pozostałą część większej miniatury Wieku Ewangelii, a punkt kulminacyjny osiągnie w okresie Żniwa, kiedy nasz Pan na małą skalę zrobi wobec ludu prawdy w grupach lewickich to, co jako ogień rafinatora na dużą skalę robił od 1874 do 1914 roku. Największa miniatura Wieku Ewangelii dotyczy tego samego procesu oczyszczania w umysłach Lewitów, którzy pozostaną w Babilonie aż do jego zniszczenia. Celem tych doświadczeń z ogniem rafinatora jest jednak usunięcie żużlu błędu ze srebra prawdy w umysłach Kapłanów i Lewitów Boga okresu Epifanii. Ich oczyszczenie jest więc trzecią częścią misji drugiego adwentu Pana wobec tych, którzy są Jego. Z pewnością ma to miejsce wśród ludu Bożego począwszy od roku 1874.
(11) Czwarta część misji drugiego adwentu naszego Pana jest przedstawiona w następujących słowach: „jak ług foluszników”. Przeciętny czytelnik Biblii nie dostrzega różnicy między znaczeniem tego wyrażenia a tym wcześniejszym, lecz biblijne symbole wyraźnie na nią wskazują. Poprzednie wyrażenie odnosi się do działalności naszego Pana polegającej na oddzielaniu błędów od prawd w naszych umysłach, natomiast to wyrażenie dotyczy usuwania z nas przez Niego naszych wad i słabości. Stanie się to oczywiste przez rozważenie symboli stanowiących podstawę tych słów. Folusznicy w Izraelu robili trzy rzeczy z powierzonymi im zabrudzonymi