Epifaniczny tom 5 – rozdział 6 – str. 410
Misje naszego Pana w Paruzji i Epifanii
druga z tych rzeczy nie zostałaby tutaj zawarta. Dzięki temu zdanie to podaje nam myśl, że piątym dziełem drugiego adwentu naszego Pana jest nie tylko usunięcie żużlu błędu z rudy srebra prawdy, lecz także ulepszenie, wypolerowanie jej, tj. rozwinięcie i pokazanie piękna prawdy. Oznacza to wyraźny i pełny rozwój prawd świeckich i religijnych będących na czasie w Paruzji i Epifanii. Lecz ktoś mógłby zapytać, czy ta praca nie jest tym samym co trzecie dzieło drugiego adwentu naszego Pana, które przedstawiliśmy powyżej? Odpowiadamy, że występują tu istotne różnice: (1) Opisana powyżej trzecia praca jest ograniczona do usuwania przez Pana w czasie Paruzji, z umysłów tych, którzy są Jego, błędów nabytych w wielkim Babilonie, a w czasie Epifanii – błędów nabytych w małym Babilonie. Jeśli chodzi o działanie przeciwko błędowi, Jego piąte dzieło obejmuje natomiast nie tylko taki błąd, lecz również błędy świeckie oraz inne błędy religijne. (2) Trzecie dzieło drugiego adwentu naszego Pana jest ograniczone do błędów w umysłach tych, którzy są Jego, podczas gdy Jego piąte dzieło drugiego adwentu dotyczy także innych. (3) Trzecia misja nie obejmuje wyraźnego i pełnego rozwoju prawdy świeckiej i religijnej dla celów Paruzji i Epifanii, jak czyni to dzieło piąte. Tak więc chociaż z pewnego ograniczonego punktu widzenia dotyczą one tego samego zakresu działania, pod większością względów są one odmienne i dlatego właściwie mogą być traktowane jako oddzielne części misji Jego drugiego adwentu.
(16) W działalności tej nasz Pan – przedstawiony słowem usiądzie, tzn. „będzie sprawował urzędową władzę”, np. tak jak król siedzi na tronie, sędzia na ławie itp. – urzędowo sprzeciwia się błędowi i rozwija prawdę. Szatan nie tylko wypaczył prawdę religijną, jakiej Chrystus i Apostołowie udzielili pierwotnemu Kościołowi, lecz także prawdy świeckie – polityczne, społeczne, ekonomiczne, historyczne,